H AΘΗΝΑ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ...

Η Αθήνα το καλοκαίρι είναι μουντή. Μαυρόασπρη, ζεστή, κρύα, χλιαρή, υποτονική. Καταθλιπτική. 

O Πειραιάς; Η Ραφήνα; H Κηφισίας; Eιδικά αν έχεις μόλις γυρίσει από διακοπές, θέλεις να φύγεις τρέχοντας.

Το ίδιο συναίσθημα πάντα. Μια πόλη που βιάζεται να κατεβάσει ρολλά, καίγεται πριν την κάψουν, αναπνέει με δυσκολία, μυρίζει χειμώνα, φυσάει για να διώξει και τους τελευταίους, την αγαπάμε αλλά θέλουμε για λίγο να την ξεχάσουμε. Για να την ξαναβρούμε και να την ξαναδούμε αλλιώς.

Οι μέρες φεύγουν γρήγορα, οι νύχτες γρηγορότερα, κι εμείς λέμε στον Σεπτέμβρη να μην βιαστεί. Η Αθήνα αλλάζει τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, μπορούμε να την δούμε αλλιώς, να πάμε θερινό, σε γειτονιές που δεν γνωρίζουμε, να δούμε φίλους που δεν είδαμε μέσα στην χρονιά, να αφήσουμε τα πρέπει για μετά.

Η Αθήνα το καλοκαίρι είναι γυμνή. Δεν φοράει αντιηλιακό, ούτε γυαλιά ηλίου, είναι ηλιοκαμένη τελικά, και της πάει. H Aθήνα το καλοκαίρι χαμογελάει, επιμένει, υπομένει, αντέχει, χαλαρώνει, ηρεμεί. Μαζί της κι εμείς. 

ΙΟΥΛΙΟΣ ΕΙΝΑΙ...

Ιούλιος είναι...

Ο μήνας που θέλεις μόνο να χαμογελάς.

Είσαι εδώ, αλλά είσαι αλλού.

Όταν όλοι είναι στην παραλία, εσύ θέλεις να είσαι στο βουνό.

Κολυμπάς τη νύχτα, τη μέρα ξυπνάς από νωρίς για να τα προλάβεις όλα.

Δουλεύεις και ονειρεύεσαι αχινούς και πεταλίδες.

Ιούλιος είναι ο μήνας που δεν ανοίγεις τηλεόραση.

Δεν ακούς, δεν βλέπεις ειδήσεις.

Δεν υπάρχουν ειδήσεις.

Ακούς δυνατά ραδιόφωνο, μόνο μουσική, αλλάζεις συχνότητα στις διαφημίσεις, επίμονα, εμμονικά.

Δεν μπορείς να μείνεις σπίτι.

Βλέπεις φίλους, μιλάς ασταμάτητα, γελάς σαν παιδί, όλα τα υπόλοιπα μπορούν να περιμένουν.

Τι έκανες σήμερα;

Εγώ δεν πήγα στη θάλασσα. Ξεφούσκωσα τον ανανά-σωσίβιο-στρώμα για να χωράει στο σακβουαγιάζ τον διακοπών. Ξάπλωσα πάνω του, έφαγα φασολάκια με γιαούρτι, άκουσα τραγούδια για την πανσέληνο. 

Ιούλιος είναι... O μήνας που όλα αναβάλλονται. Oι φορολογικοί έλεγχοι, η κρίση, τα σενάρια σύγκρουσης, το χρέος, η ανάπτυξη... Do you speak July?

ΤΙ ΞΕΧΑΣΑ ΣΗΜΕΡΑ...

Σήμερα ξέχασα...

Να βιαστώ. 

Να ανεβάσω κείμενα. 

Ξέχασα ότι σε ξέχασα. 

Ξέχασα να σκεφτώ τι θα φάω το βράδυ. 

Ξέχασα να σκεφτώ τι θα φορέσω αύριο. 

Τι μουσική θα ακούσω. 

Αν θα χορέψω. 

Ξέχασα να δω αν υπάρχει ακόμη κυβέρνηση. 

Ξέχασα ότι υπάρχει ΕΝΦΙΑ.

Να βάλω ξυπνητήρι. 

Να βάλω αντιηλιακό.

Να μπω στο facebook. 

Να σε πάρω τηλέφωνο. 

Να απαντήσω σε emails και να πατήσω send. 

Να ασχοληθώ με τους κοιλιακούς μου και τη διατροφή μου. 

Ξέχασα να βάλω βενζίνη. 

Να αγοράσω αντικουνουπικό. 

Να βάψω ρίζα. 

Να ασχοληθώ με το τι κάνει ο ανταγωνισμός.

Να ανοίξω τηλεόραση. Και να την κλείσω. 

Να δω ειδήσεις. 

Να διαβάσω ειδήσεις. 

Να τις φανταστώ. 

Δεν υπάρχουν ειδήσεις. Ή μόνη είδηση είναι το τώρα. Μασκαρπονε με σύκο και παγωτό γιαούρτι με λικέρ τριαντάφυλλο. Διλήμματα. Μαστίχα ή αμαρετο με βύσσινο; 

ΜΥΚΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ... Η ΠΕΝΤΑΜΟΡΦΗ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΡΑΣ ΜΑΖΙ...

Μύκονος είναι... 

Το νησί που έχει περισσότερη κίνηση και από την Αθήνα. 

Για να πιεις νερό, πρεπει να αγοράσεις κοκτέιλ που κοστίζει 17€.  

Ο χυμός στοιχίζει 12 και η ξαπλώστρα 40€ η δεύτερη σειρά, γιατί η πρώτη τιμολογείται στα 50€. 

Η Μύκονος είναι μια συνεχής κόρνα, μέρα νύχτα, αεροπλάνα που έρχονται και φεύγουν, γουρούνες χωρίς δίπλωμα που δεν τραβάνε στην ανηφόρα.

 Γεμιστά στην παραλία στον Φωκό με πεταλίδες. Και τάπεργουερ.

ΗΘΈΑ από τον μύλο.

Η ουρά για να φτάσεις με το αυτοκίνητο στο πάρκινγκ του Σκορπιού, να αλλάξεις σαγιονάρα στην πόρτα, να μπεις μετά από εξονυχιστικό έλεγχο με φτερά στο κεφάλι. Ουρά και για την τουαλέτα. Κοκτέιλ αυστηρά για reserve.

Το σινεμά.  Η Πεντάμορφη και το Τέρας στο Σινέ Μαντώ με τη Μύκονο σε διπλό ρόλο, Πεντάμορφη και Τέρας μαζί. 

Το παγωτό ροδάκινο στο Ninnolo, χωρίς βούτυρο, αβγά και κρέμα γάλακτος, και μασκαρπόνε σύκο. 

Τα μαγαζιά με ρούχα.  Κεντημένα, πλουμιστά, λαμπερά, χειροποίητα. Παραδοσιακό αβάν-γκαρντ, glamour-a-porter. Φόρεμα, και ...δάνειο. Δανειοφόρεμα.

Αβγά ματιά στο γυαλό στις 11 το πρωί, όταν το νησί κοιμάται.  

Σανσέτηδες χωρίς αύριο. 

Blue lagoon χωρίς ξαπλώστρες ακόμη. Δεν λέμε που για να έχουμε. 

Φαρμακεόο με τζαζ μουσική. 

Μύκονος είναι λούζα και κοπανιστή. 

Λαδιά για ζεν διάθεση. Τον Ιούνιο. Πριν εμφανιστούν οι αέρηδες. 

Η Μύκονος είναι ο απόλυτος Πλανήτης Ομορφιά για όσους αναζητούν (ακόμη) ταυτότητα.  

ΤΙ ΕΜΑΘΑ ΣΗΜΕΡΑ..

Η Νήσος είναι μπίρα Pilsner.

Η μπίρα παχαίνει λιγότερο από το κρασί γιατί είναι από κριθάρι.  

Στα ισπανικά μου λείπεις είναι te echo de menos. Το Zara προφέρεται Θαρα!

Όταν βλέπεις το καινούριο φεγγάρι που θυμίζει νύχι, πιάνεις χρυσό και κάνεις μια ευχή. 

Τα φρύδια θέλουν τατουάζ.

Η Ελλάδα θα μπορούσε να είναι η πλουσιότερη χώρα στον κόσμο. Δεν το έμαθα σήμερα. Το ήξερα ήδη. Μου το επιβεβαίωσαν δύο Ιταλοί που ζουν στη Βενετία. 

 Στην Αιθιοπία ξεκινάει ο χειμώνας.

Στην Ελλάδα ο χειμώνας αργεί.

* Υποσημείωση «συγγραφέα». Το κείμενο έχει γραφτεί στο κινητό, σε ένα μπαρ, μαζί με δύο φίλες, που θέλουν να γίνουν μπλόγκερ όταν ...μεγαλώσουν. Ευχαριστώ Τζίνια και Ρέινα. 

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ...

Καλοκαίρι δεν είναι η γκρίνια. 

Να μένεις σπίτι. Μόνος. Ή μόνη. 

Να κάθεσαι στο σαλόνι και όχι στη βεράντα. Στην ταράτσα. Στην αυλή.

Να κοιμάσαι νωρίς γιατί είναι αργά. Να ξυπνάς νωρίς γιατί είναι αργά. 

 Καλοκαίρι δεν είναι να περπατάς με παπούτσια, να λουζεσαι κάθε μέρα, να φοράς αντικουνουπικο για άρωμα.

 Να περιμένεις να δεις την αγαπημένη σου σειρά.

Να πηγαίνεις στο θερινό και να διαβάζεις από πριν κριτικές. Έχει σημασία;  

Καλοκαίρι δεν είναι... 

Το σεσουάρ.

Η λακ. 

Τα ζεστά γεμιστά. 

Οι σοβαρές συζητήσεις. 

Τα σταφύλια τον Ιούνιο. 

Τα καρπούζια από τώρα .

Χωρις γεύση. 

Μονο σχήμα. 

Το καλοκαίρι θέλουμε και γεύση και σχήμα. 

 Χρώμα και καινούργια πλοκή.

Νεα σενάρια. 

Όνειρα με πεφταστέρια. 

Γκράφιτι στη μέση του πουθενά. 

Πηγαίνοντας στο Σούνιο... 

Σημάδια, εκπλήξεις, συμβολισμούς. 

Κι αν μας τσιμπήσει καμία τσούχτρα, δεν πειράζει. Καλοκαίρι είναι... 

ΓΑΛΛΙΚΟ ΣΙΝΕΜΑ ΖΕΤΕΜ!

Πήγα τρεις φορές θερινό σινεμά και τις τρεις είδα γαλλική ταινία.  Στον Αρχιτσιγκουνη γέλασα, όχι επειδή φορούσα το ίδιο σακάκι με τον πρωταγωνιστή αλλά γιατί ήταν μια τρυφερή ιστορία για έναν μπαμπά που δεν ξέρει να δίνει αγάπη, ούτε στην κόρη του, ούτε στη σύντροφο του, αγωνιά περισσότερο για τους αναμμένους διακόπτες και τους λογαριασμούς.

Ολα όσα αγαπήσαμε. Το γαλλικό φιλμ με την Marion Cotillard που έχει προταθεί για βραβεία Σεζάρ, είναι ένα λαβ στορι, βασισμένο σε βιβλίο, τρυφερό, μελό, παλιομοδίτικα ρομαντικό, θέλεις να ερωτευτείς και να σε ερωτευτουν όπως το αγόρι στο πιάνο, να ποζάρεις στο χιόνι μαζί του, να τον γιατρέψεις και να σε γιατρέψει.

Και το άλλοθι; alibi.com με αντίστοιχη γαλλική προφορά και απατεώνες άπιστους σε κρυφές αποστολές; Μια σύγχρονη κωμωδία για να συνοδευσεις νατσος χωρις τυρί και σοκολάτα,  και να γελάσεις όσο αντέχεις. Χωρίς τσιγκουνιες. Δίχως άλλοθι. Για όσα αγαπάμε και θα αγαπήσουμε. Jetaime.com

AΙΦΝΗΣ ΣΤΗΝ ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΗ ΓΙΑ ΠΑΠΟΥΤΣΩΜΕΝΟ…ΓΑΥΡΟ

Φτάνεις και δεν το πιστεύεις ότι υπάρχει ένα μέρος σαν κι αυτό σε μια αστική γειτονιά, με διακόσμηση από γαλλικό μπιστρό, ένα εστιατόριο που κρύβει μυστικές συνταγές κάτω από την τέντα του, με αγάπη και ζεστασιά, πάθος και φλόραλ ντεκόρ, μέσα κι έξω, ανθισμένη διάθεση κυρίως, καλοκαίρι-χειμώνα, χειμώνα-καλοκαίρι. «Αίφνης» (Κρήτης 56), Βρώσιμες Ιδέες, στην Αργυρούπολη, με έντονες αντιθέσεις στη διακόσμηση και στη γεύση. Μα αλήθεια, τι κοινό μπορεί να έχει το πετρόλ με το σάπιο μήλο; Έχετε φανταστεί ποτέ να βάλετε ρόγες από σταφύλι στην κατάψυξη για να φτιάξετε παγάκια από σταφύλι; Να δοκιμάσετε παπουτσωμένο…γαύρο; Δηλαδή γλυκιά μελιτζάνα γεμιστή με γαύρο; Στο Αίφνης όλα είναι απρόβλεπτα, σαν τη ροή ενός παραμυθιού. Αφηγητές, Χάρης και Φώφη. Το τσίπουρο έρχεται σε ένα μίνιμαλ γυάλινο μπουκάλι, σα να επρόκειτο για άρωμα. Το ψωμί είναι τυλιγμένο σε λευκή πετσέτα σαν επτασφράγιστο μυστικό. Στον μαυροπίνακα δεν θα διαβάσεις τις συνταγές της ημέρας αλλά εντυπώσεις παιδιών-επισκεπτών με καρδούλες, που μάλλον δεν γνωρίζουν καν την έννοια της λέξης «αίφνης». Και αίφνης, τρως μπαλάκια τυριού με σύκο. Δοκιμάζεις σαγανάκι αλλιώς. Σαλάτα-υπερπαραγωγή με αντσούγιες. Ψαρονέφρι με σταφύλι. Αγκινάρα αίφνης. Μιλάς ελληνικά, αλλά και γαλλικά (από μέσα σου), ακούς τζαζ, διακτινίζεσαι στον χρόνο. Τρως σιμιγδαλένιο χαλβά και θυμάσαι. Έτσι ξαφνικά. 

ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΣΤΟ WAGAMAMA

Στο Wagamama στην Κηφισιά πηγαίνεις χωρίς chopsticks στα μαλλιά, σαν σύγχρονη γκέισα και φεύγεις σα να έχεις ταξιδέψει μακριά, χωρίς να καταλάβεις που έφτασες, από που ξεκίνησες και που προσγειώθηκες. Τρως γαρίδες ποπ-κορν σε εκδοχή sushi, πιάτα που θυμίζουν ουράνιο τόξο, βλέπεις φίλους και γνωστούς, ειδικά όταν ξέρεις ότι πρόκειται για μια βραδιά αφιερωμένη στο ολοκαίνουργιο, καλοκαιρινό μενού, είσαι προετοιμασμένος για μια Waga νύχτα, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό.

Ήταν ένα ζεστό βράδυ του Ιουνίου. Η Ραφαέλα Ράλλη, έπαιζε μουσική με χρώματα. Η Χριστίνα Γιαννοπούλου, στον ρόλο της οικοδέσποινας, μετέφερε άρωμα καλοκαιριού στα τραπέζια. Οι αλλαγές στο μενού βοηθούσαν στη σκηνοθεσία. Για να τις καταλάβουμε και βιωματικά. Με βουτιές σε μπολ, οικεία ramen και λιγότερο γνωστά, προκειμένου να ανακαλύψουμε περισσότερες επιλογές για χορτοφάγους και vegan, μια διατροφική τάση που εξελίσσεται σε παγκόσμιο φαινόμενο.

Στην Ελλάδα αργούμε να ξυπνήσουμε. Με τα spices μπορούμε να βγούμε από τον λήθαργο, μεσημέρι ή βράδυ, και να wagamama-δίσουμε, waga-δειπνήσουμε/γευματίσουμε. Τι θα θυμάμαι από τα καινούργια πιάτα που δοκίμασα, δηλαδή, έφαγα μέχρι και τον τελευταίο κόκκο ρυζιού με τα ξυλάκια μου, γιατί αν είσαι κ. Λαιμαργίδου δεν σταματάς εύκολα; 

Το κουνουπίδι, πικάντικο, αγνώριστο σχεδόν, σαν bang bang cauliflower, ένα λουλούδι τραγανό πυροτέχνημα, τον μαγικό ζωμό του Δρυίδη Πανοραμίξ Γουαγκαμαμίξ, με την ξύλινη κουτάλα ή χωρίς, το shirodashi ramen με το αργοψημένο χοιρινό, την σούπερ ωμή σαλάτα με κινόα και αβοκάντο, την πάπια με το αβγό σε συσκευασία donburi… Και τα μαλακά hirata buns που θα ήθελα να τρώω για πρωινό. Αγκαλιαστήκαμε, φωτογραφηθήκαμε, χορέψαμε, τραγουδήσαμε, φάγαμε, αλλάξαμε ρόλους. Στο Wagamama στην Κηφισιά είναι πάντα καλοκαίρι.

ΟΤΑΝ ΒΡΕΧΕΙ…

• …Και είναι καλοκαίρι…
• Οι μισοί χαίρονται και την απολαμβάνουν. Δεν είναι πολλοί…
• Και οι υπόλοιποι εκνευρίζονται που δεν μπορούν να πάνε για μπάνιο. Ή έστω για ηλιοθεραπεία. 
• Ειδικά αν έχει λιακάδα και καύσωνα όλη την εβδομάδα, και το σαββατοκύριακο ρίχνει καρέκλες.
• Όπως τώρα.
• Οπότε τι κάνουμε;
• Θα μελαγχολήσουμε;
• Θα ανοίξουμε την ομπρέλα ή θα την κλείσουμε;
• Θα βάλουμε αδιάβροχα με φλόραλ φορέματα και γαλότσες ή θα τα βάψουμε μαύρα;
• Θα θυμώσουμε ή θα πάμε να περπατήσουμε; Μια ωραία βόλτα μετρώντας λακκούβες και αυτοσχέδιες λίμνες;
• Όταν βρέχει το καλοκαίρι, δεν μπορείς να πας θερινό σινεμά. Αυτό είναι σπαστικό. Αλλά μπορείς να κάνεις τόσα άλλα… 
• Δεν πας στην θάλασσα, μέχρι να σταματήσει και η τελευταία σταγόνα.
• Τραγουδάς Another Day of Sun και ελπίζεις.
• Another Day of Rain? Δεν έχω φτιάξει ακόμη το πρόγραμμα της ημέρας, αλλά Γιορτή του Πατέρα, με Sunday Kind of Love, μπορώ να ξεκινήσω με μια τεράστια αγκαλιά, κάτω από την ομπρέλα, στον καλύτερο μπαμπά του κόσμου που μου έμαθε να μην φοβάμαι τις αστραπές και τις βροντές. Ειδικά το καλοκαίρι. 

ΙΧ ΚΑΝ ΝΙΧΤ ΓΚΟΥΝΤ ΝΤΟΪΤΣ PAULANER

Τι κοινό μπορεί να έχει μια γκαλερί με μια μπυραρία; Διάσημοι ποδοσφαιριστές σε φυσικό μέγεθος  (απλώς φτιαγμένοι από χαρτόνι) μαζί με όμορφα κορίτσια με παραδοσιακές στολές; Μια ασημένια καντίνα με κάτι πελώρια, μαριναρισμένα παϊδάκια; Η δημοσιογραφική βραδιά στο 48 Urban Garden για βαυαρική κουζίνα με βαυαρικά ποτήρια βαυαρικής μπίρας που άδειαζαν και γέμιζαν Paulaner τα είχε όλα. Μουσική, σημαιάκια, αφρό, πατάτες τηγανητές, καλαμπόκι, κρέας, μπίρα, τέχνη, λευκούς τοίχους, the Paulaner Experience. Τι σημασία έχει που δεν μιλάω γερμανικά; Δεν πίνω μπίρα; Θυμήθηκα την ατμόσφαιρα των χριστουγεννιάτικων γιορτών στο Βερολίνο… Και ξαφνικά βρέθηκα σε ένα Oktoberfest στην Αθήνα. 'Εμαθα και καινούργιες λέξεις: Paulaner Hefe-Weissbier Naturtrüb, Paulaner Original Münchner Hell(Lager), Paulaner Salvator, Paulaner Märzen, Paulaner Dunkel Weissbier και Paulaner Alcohol Free. Όπως και ότι η ιστορική ζυθοποιία Paulaner ιδρύθηκε στο Μόναχο το 1634 από το Τάγμα των μοναχών Minim. Φεύγοντας, ζήτησα τα ονόματα των ποδοσφαιριστών αλλά δεν πήρα απάντηση. Είδα μετά σε φωτογραφίες του παίκτες της Βayern Munchen να λούζονται με μπίρα. Είναι αυτό που λέμε, μην την πιείτε, λουστείτε; 

ΕΣΥ, ΠΟΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΝΗΣΙ ΕΙΣΑΙ; ΣΥΜΗ Ή ΜΥΚΟΝΟΣ;

Διαλέγεις νησί και αποκαλύπτεσαι. Το διάβασα πριν από λίγες ημέρες στο Mr Porter, το αντίστοιχο Net-a-Porter για τους άνδρες. Which Greek Island Are You? Αλήθεια, ποιο νησί είσαι; Mην πεις, Μύκονος, και καρφωθείς αμέσως. Αναμενόμενο. Πολυφορεμένο. Αυτονόητο. Ας είσαι λίγο πιο ψαγμένος. Εναλλακτικός με twist. Εκτός κι αν αναζητάς μόνο σκηνικό για λήψεις στο Instagram. 

• Σύρος;
• Σκύρος;
• Aμοργός;
• Iκαρία;
• Koυφονήσι;
• Πάρος;
• Σπέτσες; 
• Ύδρα;
• Φολέγανδρος;
• Ρόδος;
• Τήνος;
• Nάξος;
• Άνδρος; 
• Σαντορίνη; 
• Κρήτη; 
• Θάσος; 
• Σύμη; 
• Σκόπελος; 

Ζούμε στην ωραιότερη χώρα του κόσμου. Chosen by the Gods. Έχουμε επιλογές. Κάπου ανάμεσα σε 1200 με 6000 νησιά, με 227 από τα οποία είναι κατοικημένα. Όχι, δεν χρειάζεται να κάνουμε μάθημα γεωγραφίας. «Υπάρχει ένα ελληνικό νησί για τον καθένα.» «Η Νάξος, η Θάσος και η Κεφαλονιά έχουν πανέμορφες παραλίες, η Ύδρα και η Σύμη είναι ευλογημένες με απίστευτα ρομαντικά λιμάνια, η Σάμος, η Σίφνος και η Σκόπελος είναι ιδανικές για αναρρίχηση, η Σαντορίνη αποτελεί προορισμό για μήνα του μέλιτος. Και η Μύκονος, το απόλυτο νησί της μόδας, είναι φυσικά το νησί των πάρτι.» Των ανέμων; Των κλισέ, σίγουρα. 

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΣΟΣ ΕΝΤ ΜΙΝΤΙΑΛ, ΗΛΙΟΚΑΘΑΡΙΣΤΗΡΕΣ ΚΑΙ ΣΑΛΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΙΣΑΡΗ...

• Aπαίσιο τραγούδι. Δεν έχει καν ρεφρέμ!
• Bράζει η σάλτσα καρακτωδώς!
• Μπορώ να φορέσω το superto σου; 
• Είναι αφυσιολόγικο αυτό που λες...
• Εσύ δεν είσαι γατάκι! Είσαι μοσχαρίσιος σολωμός!
• Σος εντ μίντιαλ! Η δασκάλα μου το είπε…
• Τώρα τα ξέρει όλα σκόνη και νερό!
• Θα σου δώσω μία και θα πας στο απέραντο…
• -Πατιέται και χαλουκώνεται το πόδι.
• -Δηλαδή;
• - Στραπατσάρεται!
• -Δηλαδή;
• -Χαλουκώνεται.
• Με τρομάζεις σήμερα ακαταμάχητα! 
• Άμα εχει τρύπα, το καλύβει.
• Μου πατσουλώνει το στήθος...
• Είναι ζήτημα φωτιάς ή ζωής! 
• Συν Εχίζω. Δύο λεξεις.
• Ηλιοκαθαριστήρες. 
• Δεν κάνει να αφήνουμε γαλακτοδόεις πράγματα εκτός ψυγείου.
• Άλλαξε τραγούδι! Είναι σαν σάπια μπάμια!
• Δες την χιονοστιφάδα!
• Τα παιδιά έχουν ανέβει στα πιτσικίνια...
• Μαμά φάε κάτι, γιατί έχεις ψυχοπονιάσει! 
• Πάμε να πάρουμε γλυκουδιές! 
• Θα πάθω πανικό κρίσεως...
• Δεν ξέρω πως να τον ψυχραιμίσω! 
• Η μαμά μου έχει μια φιλη που ειναι οδοίπορι!
• Μπορείς να κανείς σκραμπλ το τραγούδι στο κινητό σου;
• Είχαμε παει στο Μουσείο Μπενάκης.
• Κι αυτός ο παιδικολογος ειναι καλός;
• Μ´αρεσει που κανεις τη μεγάλη... Δεν εισαι και μεγάλη. Έχεις και μαμα!
• Νιώθω πως ειναι μια μάγισσα μεσα στην κοιλιά μου και την ανακατεύει.
• Οι γυναίκες έχουν ωράρια. Ωάρια. 
• Μαμά οι Κινέζοι κάνουν μαθηματικά;
• Γιατί να μην κάνουν;
• Γιατί κάνουν αυτα τα περίεργα γράμματα.
• Ρώτησα τον μπαμπά αν έχει καπνίσει μαρικουάνα...
• Φάγαμε σαλάτα του Καίσαρη!
• Μαμά να αλλάξω σκουλαρίκια; Είναι έτοιμη η τρύπα, το νιώθω!
• Ξελερώνεται πολύ εύκολα.
• Η γιαγιά γύρισε απο τη Μακράτα.
• Σου έχω αναδέσει μια δουλειά τόση ώρα!
• Λέπτυνε το αυτί μου από τότε που το τρυπήσαμε. Ξεφούσκωσε κιόλας!
• Κάνε λιγο ηλιοκαθαριστήρες!
• Αυτό όμως είναι κλεφτιά!
• Προστροπαρόν!
• Εδώ έχει πολύ γκλίτσα!
• Η φωτογραφία σου έχει κόμπλεξ!
• Ο Ερμής νιώθει αγκαλίαση.
• Είναι και οι δυο άρρωστες. Έχουν γρασταντερίτιδα και σκουλικοιδίτιδα.
• Αυτή τη βούρτσα δεν θα την καθαρίσεις! Θα την αφήσεις τσιτσίδι...
• Έχει αφήσει την κατσαρόλα ανοιχτή να χουχλάζει!
• Είδα έναν σκύλο με όμπους. Εγώ στον σκύλο μου θα έκανα αθανάτωση! 
• Ο Μποφόρ είναι γάτα Αγλαΐας!
• Έχω ενα σαλάχι στον λαιμό μου!
• Είμαι εδώ προθέσιμη για ό,τι χρειαστείς.
• Αυτό το δέντρο το κούρεψαν τελείως! Το έκαναν κουρού!
• Λικ μπλος θα σου βάλω!
• Αυτό το αυτοίινητο ειναι Πέουγκιοτ!
• Μπαμπά θέλω παπουτσίνο!
• Ο Μποφόρ νιαουρίζει σαν ψοφισμένο ποντίκι.
• Η Άρτεμις ήταν άρρωστη σήμερα στο σχολείο. Είχε στάση για εμετό.
• Μπορει να βγαλω κυτιρίδα!
• Υπάρχει φίδι κόντρα;
•  Αυτός πηγαίνει με το πάθος του! Αργά αργά...

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΕΙΝΑΙ...

Καλοκαίρι είναι... 

Να τρως κίνηση και να βλέπεις μόνο τη θάλασσα μπροστά σου. Και να την ακούς.

Να γελάς χωρίς λόγο. 

Να κάνεις καινούργιους φιλους. 

Να βυθίζεις πατούσες στην άμμο. 

 Καλοκαίρι είναι...

Να βουτάς το βράδυ στη θαλάσσα. 

Να θέλεις να είσαι συνέχεια έξω. 

 Να κάνεις ζαβολιές σαν παιδί.

Να τρως παγωτό πύραυλο από κάτω προς τα πάνω. 

Να κάνεις πλάκες σε αγνώστους. 

 Να παρατηρείς.

Το κύμα. 

Τις λέξεις. 

Το κενό.

Την μπουγάδα που δεν στέγνωσε ακόμη.

Να βρίσω; Ποτέ το καλοκαίρι. Ποτέ την Κυριακή. Sun of a Beach. 

A SHOT AT HAPPINESS? HOLD ON TO YOUR HAIR? VANITIES?

• That's a wrap!
• Watercolor chic.
• Hold on to your hair.
• A shot at happiness.
• Change is in the hair.
• Unwrapper’s Delight.
• Vanities.
• A plot in the sun.
• Honey Skin.
• The monochrome eye.
• Darkness and light.
• Make some noise.
• Word of Mouth.
• Come fly with me.

10 TΡΟΠΟΙ ΝΑ ΣΩΣΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ. ΣΗΜΕΡΑ.

1. Να υπάρχεις. Να πιστεύεις ότι μπορείς να κάνεις την αλλαγή. Γιατί αν πιστεύεις ότι ένας άνθρωπος δεν αρκεί, τότε κάνεις λάθος. Ακτιβιστές με αιτία; Διαλέξτε τι σας ταιριάζει. Ή μπείτε στο www.change.org για να ξεκινήσετε από κάπου. 

2. Να εμπιστεύεσαι το ένστικτο σου. Ενώ υπάρχουν θέματα που φαίνονται εύκολα ή δύσκολα σε μια πρώτη ανάγνωση, υπάρχει πάντα ένας detector μέσα μας, που μπορεί να δώσει τη λύση. Ο σεξισμός για παράδειγμα υπάρχει παντού, οπότε φροντίστε να βρείτε συμμάχους, για να νιώσετε καλύτερα. Με περισσότερη δύναμη. 

3. Να τα εξετάζεις όλα. Να θέτεις ερωτήματα. Για να είσαι βέβαιος ότι δεν βιάζεσαι να βγάλεις συμπεράσματα. Ευτυχώς που υπάρχει το Ίντερνετ για να μπορούμε να εξετάσουμε σε λίγα λεπτά, σε δευτερόλεπτα, τι είναι αληθινό και τι όχι, τι είναι χρήσιμο και τι εντελώς άχρηστο. Αρκεί να ξέρεις τι ψάχνεις. Και που. Πώς; 

4. Να εμπνέεσαι. Και να εμπνέεις. Να βρίσκεις ανθρώπους για να σε εμπνέουν, πρότυπα, ήρωες της διπλανής πόρτας. Υπάρχουν. Πιο κοντά από ότι πιστεύουμε. 

5. Μην διαβάζεις μόνο την ετικέτα. Δεν είναι εύκολο να θέλεις ή να προσπαθείς να σώσεις τον κόσμο. Πρέπει να διαβάζουμε πίσω από τις γραμμές και τα ψιλά γράμματα. Στα προϊόντα. Στο σούπερμαρκετ. Παντού. Δείτε που φτιάχτηκε η μπλούζα που θέλετε να αγοράσετε. Αποφασίστε αν θέλετε να υποστηρίζετε όσους προτιμούν το σκοτάδι από το φως. Και την αδικία. 

6. Φώναξε κι εσύ. Δυνατά. Με τα social media, δεν υπάρχει κάτι που δεν μπορείς να επικοινωνήσεις. Προσθέτεις ένα hashtag και διαδίδεις το μήνυμα. 

7. Αξιοποίησε ό,τι έχεις. Κι ό,τι σκέφτεσαι. Βρες συνενόχους. Χρηματοδότες. Φτιάξε ένα φιλμ. 

8. Διάβασε κάτι που δεν είναι το Twitter. Σταμάτα για λίγο να τιτιβίζεις. Διάβασε ένα βιβλίο. 

9. Σκέψου έξω από το …κουτί. Μπορεί να μην τρελαίνεσαι με τις διαδηλώσεις. Να κατεβαίνεις σε συγκεντρώσεις. Ο Μεγάλος Δικτάτορας. Το σινεμά έχει δύναμη. Δημιούργησε κανάλια. Χρησιμοποίησε την τεχνολογία. Πάρε τη ζωή, τη δική σου, και των άλλων, στα χέρια σου. 

10. Κάνε λιγότερα likes. Αγάπησε περισσότερο. Κάνε την χάρη στον εαυτό σου. Τι έλεγε ο Nick Cave; Let Love In. Όσο περισσότερο εμπιστεύεσαι και υποστηρίζεις τους ανθρώπους γύρω σου, τότε θα είναι σύμμαχοι σου. Και μην ξεχνάς να αγαπάς τον εαυτό σου. Μην αναλώνεσαι με μικρά πράγματα. Στείλε αγάπη. Νιώσε την αγάπη. Νιώσε τη δύναμη να αλλάξεις κάτι. Ο χρόνος μας μετράει από...τώρα; 

ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΣΑΒΟΥΑΡ-ΒΙΒΡ. ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2017.

• Δεν παρκάρω όπου να’ναι. Σε διαβάσεις, πάνω στο πεζοδρόμιο, μπροστά στο γκαράζ σου, σε θέσεις αναπήρων, μπροστά στη στάση του λεωφορείου,  δεν σε κλείνω επειδή δεν έβρισκα πουθενά καλύτερα να αφήσω το αυτοκίνητο μου… 
• Όταν είμαστε έξω, για φαγητό, για καφέ, με φίλους, με τα παιδιά, δεν καρφωνόμαστε στην οθόνη του κινητού μας, ούτε τσεκάρουμε κάθε πέντε λεπτά emails, μηνύματα, likes στο Instagram. Το κινητό δεν έχει καμία θέση πάνω στο τραπέζι, μαζί με τα μαχαιροπίρουνα και τις σαλάτες. Στο δείπνο επιβάλλεται να είναι στο αθόρυβο. Αλλά και στο ασανσέρ, σε πολυκαταστήματα, σε εταιρίες, δεν υπάρχει λόγος να παίζουμε με την ακτινοβολία σε κλειστούς χώρους, ούτε να υποχρεώνουμε αγνώστους να ακούνε τη συνομιλία μας για συνταγή για παστίτσιο. 
• Δεν καπνίζω, ούτε ξεφυσάω μπροστά στη μούρη του άλλου. Ηλεκτρονικό τσιγάρο; Μέσα στο αυτοκίνητο; Με ανοιχτά ή κλειστά παράθυρα; Γιατί; Σου έχω κάνει κάτι; 
• Όταν πάμε στη θάλασσα, δεν βάζουμε μουσική δυνατά, δεν παίζουμε ρακέτες πάνω στον κόσμο που θέλει να χαλαρώσει, δεν βρέχουμε όποιον είναι έξω στην ακτή, ουπς, sorry, δεν έβλεπα. Ή ούτε καν συγνώμη.
• Στο σινεμά, δεν μιλάμε δυνατά στον διπλανό μας, δεν ροχαλίζουμε, δεν τρώμε τσιπς ή ποπκορν με μανία, δεν μασάμε την τσίχλα σα να μην υπάρχει αύριο, δεν μιλάμε (δήθεν) χαμηλόφωνα στο κινητό. Δεν γελάμε σε άσχετες φάσεις, αν δεν καταλαβαίνουμε τι παίζει. Δεν είναι όλες οι ταινίες κωμωδίες. 
• Στη σειρά, στα φανάρια, στις δημόσιες υπηρεσίες, στα μαγαζιά, οπουδήποτε χρειάζεται να στηθούμε για να περιμένουμε υπομονετικά, δεν κοιτάζουμε πως θα κλέψουμε τη θέση του προηγούμενου. Χαμογελάμε, παρατηρούμε, αν χρειαστεί παραχωρούμε τη θέση μας σε κάποιον που φαίνεται να το έχει ανάγκη. Στα αλήθεια.
• Όταν έχουμε ραντεβού, προσπαθούμε να είμαστε συνεπείς. Ένα μήνυμα στο κινητό του τύπου «θα αργήσω 20 λεπτά», δύσκολα δικαιολογείται. Δεν θα μπορούσατε να έχετε ξεκινήσει λίγη ώρα νωρίτερα για παν ενδεχόμενο;
• Όταν είμαστε καλεσμένοι κάπου και υπάρχει RSVP απαντάμε με συνέπεια. Ούτε τελευταία στιγμή, ούτε καθόλου. Θα θέλαμε να μας το κάνουνε; Και φυσικά δεν πηγαίνουμε με άδεια χέρια. Ένα μπουκάλι κρασί, ένα μπουκέτο λουλούδια, κάτι που σκεφτήκαμε ότι ταιριάζει στην περίσταση... Ένα γλυκό. Ιδανικά σοκολατένιο. 
• Αν αργήσεις στο μάθημα στο γυμναστήριο, δεν είναι κανείς υποχρεωμένος να σου κρατάει τη θέση. Πήγαινε διακριτικά με την πετσέτα του όπου βρεις κενό, και συνέχισε το ζέσταμα. 
• Όταν θέλουμε να στρίψουμε αριστερά ή δεξιά με το αυτοκίνητο, βγάζουμε φλας. Έγκαιρα. Όχι το μεσαίο δάχτυλο. Πριν ή μετά.
• Και φυσικά ισχύουν όλα τα «αυτονόητα»: Tρώμε με το στόμα κλειστό, δεν μιλάμε με το στόμα γεμάτο, οι αγκώνες δεν ακουμπάνε στο τραπέζι όταν τρώμε, πλένουμε πάντα τα χέρια όταν πηγαίνουμε στην τουαλέτα, πριν από το φαγητό, αν πέσουμε πάνω σε κάποιον, ζητάμε συγνώμη, κρατάμε την πόρτα ανοιχτή για εκείνον που ακολουθεί, δεν αγγίζουμε την κοιλιά μιας γυναίκας, επειδή είναι έγκυος ή νομίζουμε ότι είναι...