ΠΩΣ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗ ΝΤΟΥΛΑΠΑ ΜΑΣ...ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗ

Αγοράστε ένα πλεκτό φόρεμα

Ξεχάστε τα στράπλες

Iδανικά λευκό, με ή χωρίς κρόσσια, νεορομαντικό, το απόλυτο φόρεμα της νέας σεζόν, είναι αιθέριο, μοιάζει να είναι χειροποίητο, και σίγουρα δεν είναι φτιαγμένο για να φορεθεί στη θάλασσα, αλλά όλες τις υπόλοιπες ώρες. Η χίπικη διάθεση και η επιρροή από τη δεκαετία του 70 είναι παντού. Εμπνευστείτε από τις επιδείξεις του Michael Kors, των οίκων Rodarte και Altuzarra.

Επενδύστε σε ένα ξεβαμμένο τζιν

Ξεχάστε τα κοτλέ

Το καλοκαίρι του 2019 αγαπάει τις αντιθέσεις, τις εκπλήξεις, τα ετερώνυμα που  έλκονται. Στις επιδείξεις του οίκου Βalmain και της Isabel Marant επιστρέψαμε στη δεκαετία του 80 για να ξαναθυμηθούμε οριακά κιτς και κακόγουστα ξεβαμμένα τζιν. Κι εμείς καλούμαστε να τα φορέσουμε με μαύρο σακάκι και πολύτιμα αξεσουάρ για μια νέα ανάγνωση στο πετροπλυμένο ντένιμ των eighties.

Αγοράστε αόρατα σχεδόν σανδάλια

Κρύψτε τις καουμπόικες μπότες

Εκεί που είχαμε συνηθίσει να κρύβουμε τελείως τα πόδια μας, και να φοράμε φορέματα με αθλητικά παπούτσια μπάσκετ, ακόμη και καουμπόικες μπότες, ψηλές ή μέχρι τον αστράγαλο, οι σχεδιαστές μας προτείνουν τώρα να επενδύσουμε σε μικροσκοπικά, σχεδόν αόρατα σανδάλια, που κολακεύουν τα άκρα μας, έτσι για αλλαγή.

Αγοράστε δαντέλα για όλες τις ώρες

Ξεχάστε το βελούδο

Το είχαμε καταλάβει ήδη από τις συλλογές Cruise, ότι η δαντέλα πρόκειται να πάρει τη μεγάλη της εκδίκηση και να γίνει πιο καθημερινή, πιο ανατρεπτική, σίγουρα πιο cool. Γιατί όπως είδαμε στις συλλογές Erdem, Victoria Beckham και Christopher Kane, όλα είναι θέμα styling και διάθεσης. Δαντέλα με παντελόνι και πέδιλα; Γιατί όχι;

 Επενδύστε σε υπερμεγέθη καπέλα

Ξεχάστε τα jockey

Αν πάρουμε την μεγάλη απόφαση, να φορέσουμε εντυπωσιακά καπέλα, τότε θα πρέπει να παίξουμε τον ρόλο μας μέχρι τέλους. Αυτό σημαίνει να εμπνευστούμε από τις προτάσεις των οίκων Rodarte, Valentino και Max Mara και να αποφασίσουμε αν προτιμάμε να αντιμετωπίσουμε τον ήλιο με μαντήλι στα μαλλιά, στο στιλ της Grace Kelly ή αν θα ακολουθήσουμε την τακτική του Giorgio Armani με ένα κλασικό ψάθινιο καπέλο με μαύρη κορδέλα.

Επενδύστε σε μπεζ αποχρώσεις

Βάλτε οτιδήποτε φωσφοριζέ στην άκρη

Το χρώμα της σεζόν είναι το μπεζ και αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο. Ένα μπεζ οργανικό, καθαρό, σίγουρα όχι βαρετό, όπως αυτό που παρουσίασε ο Riccardo Tisci για τον οίκο Burberry μέσα από τις 50 αποχρώσεις του μπεζ, όπως φαίνονται σε καμπαρντίνες από το μέλλον και παντελόνια που μιμούνται την ανδρική γραμμή. Μπεζ και σε τόσο διαφορετικούς οίκους όπως είναι η Max Mara και ο Βalmain. Ένα μπεζ καλοκαίρι έχει μόλις ξεκινήσει.

WHAT I LEARNED (AND OVERHEARD) AT THE GLOBAL LODGING FORUM 2019 IN PARIS

• Smart money has taken notice.

• New players bring a different vision.

• There are new ways to design and manage real estate assets.

• Co-working goes well with Espace Jeunes, Hotel, Restaurant and bar, Innovation.

• Real estate rules.

• I love the destination but I live for the journey that is just around the corner.

• Passionate hoteliers make the difference.

• Guest experience has to be reinvented.

• Simplicity, Immediacy, Personalization, Beyond the stay, are key words.

• New players on the block? Jazz hotels, Zleep hotels, economy budget hotels, Oyo, We Work, Soft Bank, Wojo.

• Work, live, play. Money can’t buy experiences.

• Hotels are living places. They have to be Re-Thought.

• Welcoming needs to be personalized.

• One has to listen to the voice in his head.

• And leave his lifestyle footprint.

• How do you make le luxe affordable?

• Celebrate the french way. Bathe the french way. Play the french way. Talk the french way. Talk and travel the french way.

• To exist we need to be different.

• Bring your experience.

• Live your experience.

ΤΙ ΣΧΕΣΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ Η MEDEA ΜΕ ΤΟΝ JUSTIN BIEBER;

Medea

Ποιος θα φανταζόταν ότι δύο Ιταλίδες θα σκεφτόντουσαν να βαφτίσουν το brand τους Μήδεια; Είναι δίδυμες, μοντέλα, και όλα ξεκίνησαν από μία εξαιρετικά απλή ιδέα. Να δημιουργήσουν συλλογές αποκλειστικά με αξεσουάρ, να φτιάξουν ένα brand με χρυσά γράμματα (Medea και Μedeasisters στο Instagram) με βάση τους το Μιλάνο. Οι ίδιες, η Giulia και η Camilla Venturini, λένε πως εμπνεύστηκαν από το φιλμ του 1969 του Pier Paolo Pasolini, Medea, για να λανσάρουν στο εμπόριο τσάντες που θυμίζουν τις κλασικές, χάρτινες σακούλες για τα ψώνια. Και πρέπει να τις παρατηρήσεις για να καταλάβεις ότι δεν είναι πλαστικές αλλά φτιαγμένες με ματ δέρμα που μιμείται το πλαστικό έτσι για αλλαγή. Κυκλοφορούν σε τέσσερα μεγέθη, οχτώ αποχρώσεις και περιμένουμε να δούμε και τις συνεργασίες με καλλιτέχνες που θα επεμβαίνουν κάθε χρόνο δημιουργικά «ντύνοντας» τη δική τους Μedea.

Arje

Οι γήινες αποχρώσεις δίνουν το στίγμα για ένα διαφορετικό brand που δημιούργησε ένα ζευγάρι στη ζωή (Bessie και Olivier Corral) που θέλησε να παίξει με μια αρχαιοελληνική ονομασία για να αφηγηθεί μια ιστορία με αυστηρή δομή και εκτέλεση. Αrje, όπως Arche, δηλαδή αρχή, και εγένετο φως, η αρχή του κόσμου. Και της μόδας. Η ίδια περίπου φιλοσοφία αποτυπώνεται και στο brand που γεννήθηκε το 2016 για να προτείνει μια νέα καταναλωτική προσέγγιση. Ανακαλύψτε, αγοράστε, δεχτείτε το καινούργιο, φορέστε κάτι ξανά και ξανά. Όλα είναι φτιαγμένα για τη στιγμή. Πώς μεταφράζεται αυτό; Σε τρεις συλλογές τον χρόνο, οι οποίες, βγαίνουν σε περιορισμένο αριθμό, αμέσως μετά την παρουσίαση τους για άμεση επαφή με την αρχή προτού θελήσουμε να μάθουμε το τέλος.

Ζazi.Vintage

Όταν η πολυτέλεια έχει κοινωνική συνείδηση. Φτιαγμένη από γυναίκες για γυναίκες. Η Γερμανίδα Jeanne Zizi Margot de Kroon, όπως είναι το πλήρες ονοματεπώνυμο της, σχεδίασε πολυτελή πανωφόρια, σαν έργα τέχνης σε κίνηση, για να μεταφέρει σύγχρονα μηνύματα με ρετρό αισθητική. Η επωνυμία Zazi.Vintage συνδυάζει το μετάξι από τη δεκαετία του 70 με σύγχρονα οργανικά υφάσματα για να υπονοήσει την ευαισθησία της για το περιβάλλον και να υποστηρίξει οικογένειες στο Αφγανιστάν που ζουν από την ενασχόληση τους με το brand. Και επιπλέον, για κάθε παλτό που πωλείται, ένα κορίτσι που μεγαλώνει σε αγροτική περιοχή της Ινδίας θα μπορεί να πηγαίνει δωρεάν σχολείο για ένα χρόνο.

 Drew House

Ο Justin Bieber ξέρει καλύτερα από οποιονδήποτε τι πουλάει στη μόδα του σήμερα. Κάπως έτσι σκέφτηκε να λανσάρει το δικό του brand για να ντύσει τους συνομήλικους του αλλά και 20χρονα σε μια ιστορία που έχει ήδη αποκτήσει πιστό κοινό, προτού καλά-καλά λανσαριστεί επίσημα στον ανταγωνισμό. Το μάρκετινγκ, συγκεκριμένο. Αφαιρετικό κείμενο, λογική SnapChat, μαζί με σκέιτμπορντ, κοτλέ, κουκούλες, οριακά κιτς στάιλινγκ, κίτρινο με κόκκινο, μουσταρδί και γαλάζιο, χαμόγελο-emoticon σαν λογότυπο, αναγνωρίσιμο ήδη σήμα κατατεθέν σε κοσμήματα ακόμη και cool παντόφλες, όπως διαφημίζονται πάνω σε στρατιές από μοντέλα που θα μπορούσαν να είναι προσωπικοί φίλοι του Justin και της Hailey. Οι στυλιστικές συμβουλές είναι (κι αυτές) στο πρόγραμμα. Καλωσορίσατε στον κόσμο του Justin Bieber με διάφορες άσχετες πληροφορίες για τον πλανήτη Γη και στατιστικά στοιχεία που δεν έχουν καμία σχέση με τη μόδα, αποτελούν όμως τρόπο ζωής στο Bieber House.

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ...ΤΑ ΤΡΙΑ ΓΟΥΡΟΥΝΑΚΙΑ ΦΟΡΟΥΣΑΝ GUCCI

Aν μετά τους σκύλους, τις πεταλούδες, τους μονόκερους και τις αλεπούδες, βαρεθήκατε να βλέπετε γουρούνια παντού, να ξέρετε ότι υπάρχει λόγος.Μετά την πρόσφατη καμπάνια του οίκου Gucci, και τις προτάσεις της Alberta Ferretti, με ένα κόκκινο φούτερ, με …σήμα το γουρούνι και την φράση «Ιt’s a Wonderful Year», όλοι μιλούν για το ζώο της χρονιάς, το μάλλον παρεξηγημένο, ροζ, αλλά φωτογενές γουρούνι που θα «φορεθεί» σε πουλόβερ, φορέματα, πανωφόρια, άνορακ, ανδρικά και γυναικεία τοπ. Σε περιορισμένο αριθμό φυσικά, για να ενισχυθεί το σασπένς. Κόκκινες και χρυσές αποχρώσεις για ευημερία και καλοτυχία, σύμφωνα με την κινέζικη κουλτούρα.

Μικροσκοπικά γουρούνια, χαριτωμένα και ατίθασα, πρωταγωνιστούν σε διαφημιστικές καμπάνιες ιστορικών οίκων, όπως ο Gucci, για να συνοδέψουν εικόνες που έχουν ρετρό διάσταση και δίνουν έμφαση σε αξεσουάρ που έχουν ήδη δημιουργήσει λίστες αναμονής.

Για να δούμε λευκά, δερμάτινα αθλητικά, με πρωτότυπα illustrations και μίνι γουρουνάκια για εφέ αλλά ακόμη και πορτοφόλια με το ίδιο εμμονικό μοτίβο, που θα το δούμε ξανά και ξανά μέσα στο 2019.

Ο οίκος Gucci λάνσαρε και υπερμεγέθη φούτερ με το λογότυπο του οίκου, φουτουριστικό και ρετρό την ίδια στιγμή, για να μας θυμίσει ότι η μόδα έχει χιούμορ και φιλοζωική διάθεση, αυτή τη φορά, σε συνεργασία με τα Τρία Γουρουνάκια του Walt Disney.

Τα γουρούνια που πρωταγωνιστούν στις τσάντες του οίκου Gucci, είναι παρέα λοιπόν, τρία μαζί, τόσο στις τσάντες σε σχήμα tote, όπως και στα σακίδια, για να δώσουν μία σχεδόν δισδιάστατη διάσταση στο κλασικό μοτίβο του οίκου, ένα παιχνίδι με ύφασμα, δέρμα και καρτούν prints.

Και μπορεί τελικά το 2018 να ήταν η χρονιά του σκύλου, για τον κόσμο της μόδας, όμως αν ακολουθήσουμε και το Κινέζικο Ημερολόγιο, φέτος είναι η χρονιά του συμπαθητικού και εξαιρετικά φωτογενούς γουρουνιού που συμβολίζει τη γενναιοδωρία και την ειλικρίνεια. Tα πιο ιδιαίτερα κομμάτια της limited-edition συλλογής; Γυαλιά ηλίου και κοσμήματα. Γιατί ποτέ άλλοτε τα τρία γουρουνάκια δεν είχαν τόσο στιλ.

ΚΙ ΑΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ «ΠΑΤΗΣΟΥΜΕ» ΤΑ 150;

Τhe Island Where People Forget To Die. Ποιο είναι αυτό το νησί; H Iκαρία. Και τι μποορύμε να μάθουμε από τους ανθρώπους που ξέχασαν να …πεθάνουν; Μαθήματα μακροζωίας από την Ικαρία. Μελέτη της Καρδιολογικής Κλινικής του Ιπποκράτειου Νοσοκομείου Αθηνών.

• Να πίνουμε καφέ, ελληνικό κατά προτίμηση, γιατί μαλακώνει το ενδοθήλιο των αγγείων και προστατεύει από την αθηροσκλήρωση.

• Μαζί με τον καφέ, να απολαμβάνουμε αφεψήματα βοτάνων: φασκόμηλο, μαντζουράνα, δίκταμο, τσάι του βουνού, χαμομήλι, τίλιο, μέντα… Είναι πλούσια σε αντιοξειδωτικές ουσίες

• Να τρώμε λίγο, το πολύ φαγητό βλάπτει. Να προτιμάμε τα ψάρια, όσπρια (φακές και μαυρομάτικα) και λαχανικά (ιδανικά από το μποστάνι μας, ιδανικά χόρτα, πατάτες, ντομάτες, σκόρδο, πρασινάδες). Και το ελαιόλαδο. Όπως και το μέλι. Να ξεκινάμε τη μέρα μας με μια κουταλιά μέλι σαν φάρμακο.

• Να μειώσουμε το κόκκινο κρέας, τα λιπαρά τυριά, το πλήρες γάλα και γιαούρτι. Γιαούρτι σακούλας, αυτό με την πέτσα, ναι.

• Να προτιμάμε προϊόντα ολικής άλεσης. Και σπιτικό ψωμί. Ζυμωτό, όχι φυσικά με λευκό αλεύρι.

• Να αποφεύγουμε το επιτραπέζιο αλάτι. Και την ζάχαρη.

• Να ξεδιψάμε με νερό.

• Να πίνουμε λίγο κρασί, κόκκινο και λευκό.

• Να προτιμάμε στη μαγειρική τη σχάρα, τη γάστρα, την κατσαρόλα. Να αποφεύγουμε το τηγάνι γιατί τα τηγανητά είναι «βόμβες» ελεύθερων ριζών και προκαλούν οξειδωτικό στρες.

• Να απολαμβάνουμε το φαγητό με όμορφες συζητήσεις.

• Να περπατάμε όσο περισσότερο μπορούμε. Τουλάχιστον μία ώρα την ημέρα.

• Να ξεκολλάμε από το κομπιούτερ, τον καναπέ, το γραφείο.

• Να έχουμε ένα κατοικίδιο. Όσοι μεγαλώνουν παρέα με ζώα έχουν ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα και δεν παθαίνουν αλλεργίες.

• Να κολυμπάμε χειμώνα-καλοκαίρι. Δεν θα αρρωσταίνουμε ποτέ.

• Να γελάμε και να αντιμετωπίζουμε θετικά τα προβλήματα που έρχονται και φεύγουν.

• Να κρατάμε μακριά τους τοξικούς ανθρώπους.

• Να ζούμε κοντά στη φύση.

• Να ασχολούμαστε με την κηπουρική.

• Να απολαμβάνουμε τον ήλιο.

• Να κοιμόμαστε έστω και για λίγο μετά το μεσημεριανό, ή νωρίς το απόγευμα. Η σιέστα και το σεξ επιμηκύνουν τη ζωή. Σε έρευνα στην Ικαρία, συμμετέχοντες από 65 μέχρι 100 χρονών, δήλωσαν πως το σεξ τους είναι τακτικό και …αποτελεσματικό.

• Όταν μπορούμε, να ξυπνάμε αργά.Είναι τυχαίο πως στην Ικαρία τίτποτε δεν λειτουργεί πριν από τις 11;

• Nα μην φοράμε ρολόι. Να αδιαφορούμε για την ώρα, τον χρόνο και τα χρήμαστα. Όπως στην Ικαρία.

• Και το τελευταίo; Να παντρευτούμε. Γιατί οι παντρεμένοι ζουν περισσότερο… Ή όπως έλεγε και η Ιώ σαν ευχή στους «μεγάλους» όταν ήταν μικρότερη: «Να παντρεύεστε σωστά.»

ΕΣΕΙΣ ΤΙ ΘΑ «ΧΤΥΠΗΣΕΤΕ»; GALLIANO Ή ΜCQUEEN; AΠΟΜΕΝΟΥΝ ΜΟΛΙΣ 3 ΜΕΡΕΣ KAI 13 ΩΡΕΣ...

Ήδη από την πρόσκληση της Creaid που μου έστειλε η «οικοδέσποινα» Μαρίνα Βερνίκου ήξερα ότι αυτή η δημοπρασία μόδας και αγάπης, θα είχε κάτι διαφορετικό. Και όταν είδα στημένα στα εγκαίνια-γιορτή-installation υψηλής ραπτικής και pret-a-porter, την Τετάρτη το βράδυ, στο Οne Athens, τα φορέματα, τα παλτό, τα σακάκια, τις τσάντες, τα κοσμήματα, ήξερα ότι η μόδα έχει τη δύναμη να κάνει τη διαφορά, να συγκεντρώσει χρήματα, να χτίσει από το μηδέν, να καλύψει ανάγκες, να βοηθήσει, να συμβάλει, να αγκαλιάσει. Φίλες της Creaid χάρισαν ρούχα και αξεσουάρ για καλό σκοπό (τη δημιουργία μιας παιδικής χαράς στο Νοσοκομείο Παίδων «Η Αγία Σοφία»). Κι εμείς δεν έχουμε παρά να δούμε τι μας αρέσει και τι θα θέλαμε να αποκτήσουμε, να στείλουμε στις φίλες μας το link, (www.creaid..com), για να αγοράσουμε κάτι μοναδικό, σε μια δημοπρασία σε εξέλιξη. Δεν έχουμε χρόνο. Μόλις τρεις ημέρες απομένουν για να αποκτήσουμε ένα φόρεμα -manteaux του John Galliano (δωρεά, για παράδειγμα, της Έλενας Κουντουρά), μια χρυσή ζώνη με φλουριά των Dolce&Gabbana, ένα φόρεμα της Ann Demeulemeester, ένα λαμπερό σακάκι με παγιέτες του Hedi Slimane για τον Dior Homme, αλλά και Hermes, Rochas, Valentino, Azzedine Alaia, Zac Posen, Chanel, Yves Saint Laurent, Louis Vuitton, Derek Lam, Narciso Rodriguez, όπως και μοναδικά κομμάτια Ελλήνων σχεδιαστών, (Deux Hommes, Vassilis Zoulias, Laskaris, Liana Camba…) Create to aid. Μα δεν θα πήγαινε τέλεια το σακάκι του Hedi Slimane για τον Dior, που δώρισε ο Λάκης Γαβαλάς, με μαύρο τζιν;

BACK TO BLACK. BY MARGARITA PRIFTAKI. 50 SHADES OF EMCI

Γνώρισα για πρώτη φορά την Μαργαρίτα Πριφτάκη σε μια συνάντηση για τη μόδα με σύγχρονα brands στο Σύνταγμα. Εκεί που όλοι είχαν σκεφτεί να παρουσιάσουν κοσμήματα, μαγιό, βραδινά ρούχα, αρχαιοελληνικά σανδάλια και γυαλιά ηλίου, εκείνη ήθελε να συστηθεί με τη δική της μόδα, τις δικές της στιλιστικές εμμονές, ρούχα για αληθινούς ανθρώπους, αληθινά αγόρια και κορίτσια, που ενδέχεται να μοιράζονται και τους ίδιους ρόλους. Την ξανασυνάντησα στο ελληνικό Project Runway. Το μαύρο ταιριάζει στην Μαργαρίτα Πριφτάκη, που έπαιξε με ετερόκλητα υλικά, αντισυμβατικά, απρόσμενα, για να πει την ιστορία της, ανάγλυφη, μινιμαλιστική, πληθωρική, όταν το απαιτεί η περίσταση. Μετά από δοκιμασίες-εκπλήξεις, η Μαργαρίτα Πριφτάκη ξεχώρισε σαν η πρώτη Ελληνίδα σχεδιάστρια μόδας που αποκτά τον τίτλο της νικήτριας του Project Runway, ενός πετυχημένου τηλεοπτικού προϊόντος σε διεθνές επίπεδο. Για να δει ένα φλόραλ ρούχο της να γίνεται εξώφυλλο στο Madame Figaro και λίγο μετά, σχεδόν ταυτόχρονα, να σκηνοθετεί την πρώτη της ουσιαστικά ατομική επίδειξη μόδας στο Ζάππειο, στην Athens Xclusive Designers Week, ως EMCI (by Margarita Priftaki) πλέον, που αποτελεί προσωπικό της στοίχημα. Γιατί να θέλουμε να φορέσουμε ΕΜCI; Γιατί είναι ρούχα σμιλεμένα στο σώμα, σαν σύγχρονα γλυπτά, τίποτα fancy χωρίς λόγο, στην επίδειξη ξεχώρισα ήδη τις ολόσωμες φόρμες, φαντάστηκα ακόμη και ανδρικά ρούχα που θα ήθελα να δοκιμάσω για να γίνουν οι «στολές» της καθημερινότητας μου, ενώ οι κόρες μου, έφηβες πλέον, θέλησαν να αποκτήσουν και τις 50 αποχρώσεις του μαύρου που είδαν, και δεν είναι σίγουρα οι πιο εύκολες πελάτισσες. Mε το εύστοχο #whomademyclothes, ανάμεσα σε άλλες λέξεις-κλειδιά, όπως #madeingreece, #minimal, #danceinblack, η Μαργαρίτα Πριφτάκη ήρθε για να μείνει. Και τι είναι εκείνο που την κάνει να ξεχωρίζει; Πως κάθετι που σχεδιάζει μπορεί να φορεθεί με παραπάνω από έναν τρόπους, σχεδιάζοντας πολυμορφική μόδα για σύγχρονους ταξιδιώτες που θέλουν να αποδομήσουν την ευκολία και μονοτονία του μαύρου. «Κάθε συλλογή αποτελεί συνέχεια της προηγούμενης», θα πει. To be continued λοιπόν. Ανυπομονώ να δω τη συνέχεια.

FROM RUSSIA (AND GREECE) WITH LOVE

Θυμάμαι πριν από χρόνια τις συνεντεύξεις Τύπου για τις παραστάσεις του μπαλέτου της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Κανείς δεν πατούσε, λίγοι ενδιαφερόντουσαν, ακόμη λιγότεροι πήγαιναν για να δουν τους χορευτές σε δράση. Τα χρόνια πέρασαν, το μπαλέτο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, απέκτησε νέα στέγη και σκηνοθέτη, διευθυντή, χορογράφο, μέντορα, «μαέστρο» τον Κωνσταντίνο Ρήγο που τολμά να πηγαίνει κόντρα στο ρεύμα, ανεβάζει την ένταση, ξέρει τι συμβαίνει στον παγκόσμιο χάρτη για να το αποδομήσει, απογυμνώνει ό,τι θεωρεί περιττό. Βρέθηκα στην πρεμιέρα του τρίπτυχου, «Από τη Ρωσία με αγάπη», το Σάββατο το βράδυ, στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος και έφυγα διψώντας για περισσότερα έργα που προσφέρονται για να χαθείς στη μετάφραση. Τρεις χορογράφοι (Δάφνις Κόκκινος, Μάρκο Γκαίκε, Κωνσταντίνος Ρήγος), Στραβίνσκι στο σάουντρακ, πολλά καλοκουρδισμένα αγόρια και κορίτσια, από τους πρώτους χορευτές μέχρι το corps-de-ballet, άνθρωποι-πουλιά, Ιεροτελεστία της Άνοιξης, Το Τραγούδι του Αηδονιού, Οι Γάμοι, αφαιρετικό σκηνικό, πληθωρικό όταν το απαιτούσε η σκηνή, λευκό και μαύρο, μαύρο και λευκό, καρότσια σούπερμαρκετ, πλαστικά μπουκάλια, μαχαίρια κρεμασμένα σαν έργα τέχνης, κραυγές, γέλια, χειροκρότημα στα λάθος σημεία (από ένα πάντα αυθόρμητο και …ερασιτεχνικό κοινό σε θέματα χορού), δύο 20λεπτα διαλείμματα για κοσμικά reunions, κανείς δεν μίλησε ρώσικα στο διάλειμμα, τι περίεργο που μετά το τέλος της παράστασης ονειρευόμουνα ζεστά πιροσκί γεμιστά με κιμά και Μπάμπουσκες με γέμιση σοκολάτας. Ευτυχώς για το νερό είχε φροντίσει ο Κωνσταντίνος Ρήγος καλύπτοντας τη σκηνή με δεκάδες εμφιαλωμένα μπουκάλια, σε ένα installation φτιαγμένο με αγάπη (και μίσος). Φινάλε με Γάμους. Ένα ζευγάρι στο φως αναζητά την ευτυχία. Να πω ότι είχα δει τους «πρώτους» Γάμους του Κωνσταντίνου Ρήγου το 1993 για το Χοροθέατρο Οκτάνα; Είχα πετάξει άφθονο ρύζι, θυμάμαι.

DO YOU SPEAK GREEK VOGUE?

Tην ελληνική μόδα πολλοί εμίσησαν, την Vogue oυδείς. Ή μήπως όχι; H είδηση της επανακυκλοφορίας της Vogue στην Ελλάδα έγινε σεμνά και ταπεινά, όπως αρμόζει σε έναν διεθνή τίτλο, τη Βίβλιο της Μόδας που έχει 25 …κοντινά και μακρινά ξαδερφάκια, πρόσφατα απέκτησε κι ένα πιο ηλιόλουστο. Το rebranding, απαραίτητο. Ξεχάστε την Vogue Hellas, τις ελληνικές σημαίες και τα μόττο τύπου «Επιτέλους Ελληνίδα» και «Αν δεν είναι στη Vogue, δεν είναι στη μόδα». Η νέα, ελληνική Vogue, 19 χρόνια μετά την πρώτη της κυκλοφορία στα ελληνικά, (πότε πέρασαν αλήθεια τόσα χρόνια;), δεν παίζει με βραζιλιάνικα μοντέλα και διαδόχους του Mario Testino, έχει στη νευραλγική θέση της διευθύντριας, όχι μια διάβολο που φορούσε Prada, αλλά την 29χρονη Θάλεια Καραφυλλίδου που φοράει Zeus+Dione, Mary Katrantzou και Ancient Kallos, κλείνει για το πρώτο της εξώφυλλο, ένα από τα πιο πολυσυζητημένα κορίτσια της παγκόσμιας μόδας, όπως είναι η Bella Hadid, ρισκάρει, προκαλεί συνειρμούς από αρχαία και σύγχρονη Ελλάδα, είναι το περιοδικό που όλοι αγαπούν και όλοι μισούν. Σχεδιαστές, κομμωτές, μοντέλα, δημοσιογράφοι, φωτογράφοι, θέλουν να είναι μέσα, να ζήσουν το Vogue dream story, και όσοι μένουν απέξω, τη σνομπάρουν, την απαξιώνουν, μιλούν για την ποιότητα του χαρτιού, την χαρακτηρίζουν «παλιακή» και «μπαγιάτικη», στο Ιnstagram, στο Facebook, σε παρέες. Keep you friends close, and your enemies closer. Μπορούμε να αφήσουμε για λίγο την γκρίνια, την αφ’υψηλού κριτική και να χαρούμε που έχουμε (και επισήμως) more issues than Vogue?

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΔΑ: ΧΑΜΕΝΗ ΣΤΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

Η ελληνική μόδα την άνοιξη του 2019 είναι ίσως πιο μπερδεμένη από ποτέ. Θέλει να πιστέψει στον εαυτό της, να αποδείξει στον κόσμο ότι υπάρχει, παράγει τάσεις, δεν αντιγράφει κανέναν πια, είναι διεθνής. Γίνονται αποσπασματικές προσπάθειες, η επίσημη Εβδομάδα Μόδας της Αθήνας αποδυναμώνεται, δεν έχει την υποστήριξη που θα ήθελε, επανασυστήνεται κάθε φορά με νέα ονόματα, και λίγους, αφοσιωμένους πρωταγωνιστές, την ίδια στιγμή που ένα μουσικό κανάλι ακροβατεί ανάμεσα στην λογική της πίστας και της υπερπαραγωγής τύπου Victoria’s Secret, για να δούμε λίγο καπνό ακόμη στη σκηνή με το autocue, σελεμπριτάρια από το GNTM, διάσπαρτα στο Ζάππειο, στο Ολυμπιακό Κέντρο Ξιφασκίας, όσες φώναξαν, έκραξαν, ξεχώρισαν γιατί ξεμαλλιάστηκαν με δανεικά extensions και ρούχα των μάχιμων εγχώριων σχεδιαστών μόδας που χάνονται στη μετάφραση, με βιοτέχνες, τραγουδιστές, ηθοποιούς, ξεχασμένους αστέρες του χθες (και του προχθές), ξαναζεσταμένο φαγητό σε δήθεν λαμπερό σκηνικό με έξτρα highlighter και μοντέλα-κόρες αναγνωρίσιμων προσώπων από την πρώτη σειρά των επιδείξεων. Και τι μένει; Tι θα θυμόμαστε από την ελληνική μόδα του 2019; Αν φορούσε εσώρουχο η παρουσιάστρια; Ή αν τραγούδησαν καλά οι παρουσιάστριες-μοντέλα-ηθοποιοί-μούσες-πολυεργαλεία; Ζαλισμένη μέσα στον μικρόκοσμο της, προσπαθεί να αναπνεύσει μέσα στη λακ, αντιγράφοντας την Lady Gaga, την Αriana Grande, την Kim Kardashian, τον Βalmain, τον γείτονα, τον πρώην και τον επόμενο. Τhank u, next.

TΩΡΑ ΚΑΙ DOULAMAS-A-PORTER ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΠΕΝΑΚΗ

Ντουλαμάς, τζουμπές ή μήπως καλύτερα dolama kaftan; Την πρώτη φορά που είχα δει από κοντά ντουλαμά ήταν πριν από λίγα χρόνια στην οδό Κανάρη, στο Πελοπονησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα. Για να δω από κοντά διαφορετικές αναγνώσεις στον ντουλαμά και το πιρπιρί.

Και τώρα, το Μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς, φιλοξενεί (μέχρι τις 26 Απριλίου) μια ελληνική έκθεση μόδας, με όμορφα στημένα ρούχα, και πρωταγωνιστή ένα μάλλον άουτσάιντερ της παράδοσης που χάρη στην Ιωάννα Παπαντωνίου αποκτά επιτέλους λάμψη και αναγνώριση.

Για να δούμε τι σχεδίασε η ίδια για το θέατρο και διαφορετικούς ρόλους κάθε φορά, με χρωματιστές, ανάγλυφες, μονόχρωμες, τρισδιάστατες απαιτήσεις σε μια ζωντανή σκηνή, να δούμε έναν στρατό με λευκό «καμβά» από τον Αριστείδη Τζονευράκη και τι γίνεται όταν σύγχρονοι σχεδιαστές μόδας και brands, καλούνται να εμπνευστούν από την ελληνική παράδοση.

Το αποτέλεσμα; Λευκός ο ντουλαμάς του Άγγελου Μπράτη, ντένιμ μωσαϊκό, εκείνος του Δημήτρη Ντάσσιου, πληθωρικός των Deux Hommes, έθνικ της Τίνας Καραγεώργη, γήινος ο ντουλαμάς της Σοφίας Κοκοσαλάκη, επιβλητικός της Λουκίας, θέλεις σίγουρα να δοκιμάσεις τον ντουλαμά με την υπογραφή Maison Faliakos, οπωςσδήποτε των Mi-Ro, αλλά και του Μάρκελλου Νύκτα, να αισθανθείς πόσο εναλλακτική είναι η πρόταση με την ετικέτα Parthenis, ο πλισέ ντουλαμάς της Δάφνης Βαλέντε, ο μεταμοντέρνος των Ζeus+Dione, η νουάρ εκτέλεση του Βασίλη Ζούλια.

Κάτι αντίστοιχο είχε επιχειρήσει και ο Dries Van Noten στην Αμβέρσα πριν από λίγα χρόνια, σκηνοθετώντας «Inspirations» της μόδας, παραλλαγές στο ίδιο θέμα. Και τώρα, ο τίτλος «Ντουλαμάς ο Μεγαλοπρεπής, Ένα πανωφόρι αλλιώτικο από τ’άλλα», θυμίζει βιβλίο, ταινία, έκθεση που δημιούργησε η Ιωάννα Παπαντωνίου για να περιγράψει με τον πιο παρασττικό τρόπο την μακρόχρονη σχέση της με τον ντουλαμά, «ένα σπάνιο, εξαιρετικό ένδυμα που φορέθηκε στα Δυτικά Βαλκάνια την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας».

Dolama όπως επενδύτης στα τούρκικα, αν και όταν θα παρατηρήσουμε ουγγρικά στρατιωτικά σακάκια θα παρατηρήσουμε αρκετές ομοιότητες. Ντουλαμά θα βρούεμ και στο Ιράν, στη Γεωργία ενώ στην Αλβανία υπάρχει στα βιβλία σαν γαμήλιο σύνολο. Νυφικός ντουλαμάς; Doulamas-a-porter, μια ιστορία σε εξέλιξη, που θέλουμε να δούμε και στην πασαρέλα, με ανάλογο σάουντρακ.

ΛΙΓΟΣ ΚΑΠΝΟΣ ΑΚΟΜΗ. ΠΕΙΡΑΖΕΙ ΠΟΥ ΕΓΩ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΑΠΝΙΣΩ;

Καπνός στο αεροδρόμιο. Στις αφίξεις, στις αναχωρήσεις, αμέσως μετά την προσγείωση, σε δωμάτια με τζάμια και φορτιστές, σαν … θάλαμος αερίων από το μέλλον, καπνός λίγο πριν από την απογείωση. Καπνός στα καφέ, στα εστιατόρια, τα μπαρ, τις ταβέρνες, τα κλαμπ, μέσα κι έξω, με πλαστικά παραβάν για άλλοθι, σε κλειστοφοβικούς χώρους για εθισμένους. Καπνός στα σπίτια που σε καλούν (ή καλείς αλλά κανείς δεν ρωτάει πλέον αν «επιτρέπεται» να καπνίσει), πούρα, μέρα μεσημέρι, φουτουριστικοί ατμιστές, απενοχοποιημένοι για την ώρα, λες και για έναν παθητικό καπνιστή που από επιλογή δεν μπήκε ποτέ στη διαδικασία της νικοτίνης, είναι ΟΚ. Ε λοιπόν, δεν είναι ΟΚ. Ούτε το τσιγάρο σου, το κανονικό, ούτε το άφιλτρο, το βαρύ, το λάιτ, το στριφτό, το πούρο σου, η πίπα, το vape, o ατμοποιητής, το ηλεκτρονικό σου τσιγάρο, το άλλο που μοιάζει με υπερφυσικό αναπτήρα. Κανείς δεν μιλάει πια για το τσιγάρο, που επιτρέπεται, που απαγορεύεται, πολύ απλά γιατί «επιτρέπεται» παντού. Κι αν τολμήσεις να μιλήσεις; Δεν μπορείς. Έχεις πνιγεί στον καπνό.

OTAN H CAROLINA HERRERA ΒΟΗΘΑΕΙ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΑ ΓΕΝΝΑΙΑ ΠΑΙΔΙΑ

Η πρόσκληση για το Ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία ήταν συγκεκριμένη. Απογευματινό τσάι με επίδειξη μόδας. the old-fashioned way, γύρω από τα τραπέζια, (χωρίς την κλασική αφήγηση του παρελθόντος), στον ίδιο χώρο που φιλοξενούσε πριν από δεκαετίες τις πιο σημαντικές στιγμές των Ελλήνων δημιουργών μόδας. Η ΕΛΕΠΑΠ, με τις εθελόντριες που φροντίζουν 80 χρόνια τώρα, τα γενναία παιδιά που γίνονται ακόμη πιο γενναία κάιθε μέρα που περνάει, οργάνωσε μια διαφορετική επίδειξη μόδας το απόγευμα της Τετάρτης. Για να συναντήσουμε παλιές φίλες, να αποκτήσουμε καινούργιες, να δούμε φορέματα, τσάντες και παπούτσια, με την υπογραφή της Αμερικανίδας σχεδιάστριας που έχει αποκτήσει πρόσφατα και ….ελληνική φωνή στο Golden Hall, και να δούμε το απόλυτο look, σήμα κατατεθέν του οίκου Carolina Herrera, μακριά φούστα από ταφτά και πουκάμισο στην ίδια ακριβώς απόχρωση σε καινούργιες…περιπέτειες. Τι θα θυμάμαι; Τις κίτρινες και τις φούξια αποχρώσεις, σαν μεταμοντέρνα γκράφιτι πάνω σε πολυτελή υφάσματα, τις νέές μου φίλες στα παρασκήνια και στο τραπέζι 17, τη ζεστασιά στις φωνές των γυναικών που μας υποδέχτηκαν, το βίντεο με τα γενναία παιδιά που παραμένουν ατρόμητα όταν εμφανίζεται το …τέρας.

SISTERHOOD IS GLOBAL. ΚΑΙ ΤΟ D ΠΩΣ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ;

Είδα την επίδειξη του οίκου Dior για τον χειμώνα του 2020. Η αναμενόμενη υπερπαραγωγή, τα μοντέλα σε απόλυτη παράταξη, και κάπου ανάμεσα στα καρό, το βελούδο και τις κάλτσες Dior, τέλεια σεταρισμένες μπλούζες με ζώνες-κορσέ, κολιέ και καπέλα. J’Adior? J’Adore? Όχι, όχι. Η μόδα έχει σοβαρευτεί. Και τα λογότυπα πλέον έχουν κοινωνική διάσταση. Μετά το πετυχημένο We Should All Be Feminists, η creative director του ιστορικού οίκου, Maria Grazia Chiuri, χρησιμοποίησε σαν άλλοθι την τριλογία της Αμερικανίδας Robin Morgan, για να λανσάρει τη συνέχεια στο κίνημα #metoo με λέξη-κλειδί αυτή τη φορά το sisterhood. Θέλετε να μεταφράσουμε τις φράσεις στα t-shirts Dior που αναμένεται να γίνουν ανάρπαστα; H Αδελφότητα είναι Παγκόσμια. Η Αδελφότητα είναι Δυνατή. Η Αδελφότητα είναι Παντοτινή. Όπως οι τίτλοι των τριών βιβλίων που γράφτηκαν στη δεκαετία του 70. Και σήμερα; Η Karlie Kloss το λάνσαρε πρώτη στο Instagram, λευκό, με γαλάζια γράμματα, χλιαρό, άνευρο, μάλλον περιττό. Μένει να δούμε πόσα likes θα συγκεντρώσει η νέα Sisterhood. Με την υπογραφή Dior.

ΠΟΣΟ ΔΙΑΡΚΕΙ Η ΠΤΗΣΗ ΓΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ ΜΕ ΠΙΛΟΤΟ ΤΟΝ RIDLEY;

Έξι λεπτά. Το ταξίδι. Ή πως ένα διαφημιστικό σποτ μιας αεροπορικής εταιρίας γίνεται ο καλύτερος κράχτης για έναν προορισμό που αναζητά απεγνωσμένα νέους ταξιδιώτες. Τι γίνεται αλήθεια όταν ένας σκηνοθέτης που έχει χρόνια να οργανώσει κινηματογραφικό συνεργείο καλείται να στήσει μια ιστορία για το νέο αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης, την αεροπορική εταιρία Turkish Airlines (που γιορτάζει 85 χρόνια) και την πόλη της Κωνσταντινούπολης που δεν έχει επισκεφτεί ποτέ στο παρελθόν ο ίδιος; Η απάντηση; Ένα φιλμ που δεν θέλεις να τελειώσεις, θέλεις να μπεις στο αεροπλάνο, να ταξιδέψεις, να πας στην Τουρκία, να δεις την πλοκή τι θα γίνει ανάμεσα στην ξανθιά (την Sylvia Hoeks του Blade Runner 2049) και την μελαχρινή (Αure Atika), να βρεθείς στον Βόσπορο, να ανέβεις στη σκάλα, να πάρεις το πλοιαράκι, να φας πρωινό, να φορέσεις γυαλιά ηλίου, και να γίνεις τουρίστας, κατάσκοπος, πρωταγωνιστής και κομπάρσος. Ο Ridley Scott σκηνοθετεί ένα στόρι για Όσκαρ για τη σύγχρονη Κωσνταντινούπολη σαν τον απόλυτο προορισμό, μαζί και location για την επόμενη ταινία του James Bond, ακόμη καλύτερα του Woody Allen. Για τους περίεργους, η ταινία γυρίστηκε σε τέσσερις ημέρες. Στο αεροδρόμιο, το Çırağan Palace Kempinski, την Βασιλική Κινστέρνα, την πλατεία Ταξίμ. Πότε είναι η επόμενη πτήση;

ΚΙ ΑΝ Η LADY GAGA EINAI H ΔΙΚΗ ΜΑΣ FAVOURITE;

Δεν πειράζει που ο Γιώργος Λάνθιμος απέσπασε μόλις ένα (από τα 10) Όσκαρ που περιμέναμε. Μπορεί να μην ήταν τελικά ο Favourite της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου που έχει, όπως έχουμε καταλάβει, τις αδυναμίες της. Χωρίς παρουσιαστή λοιπόν για πρώτη φορά, και ιδιαίτερες εκπλήξεις. Καμία καινούργια πρόταση στο κόκκινο χαλί, τη μεγαλύτερη πασαρέλα της χρονιάς που περιμένουμε να δούμε τουλάχιστον κάτι που θα μας τραβήξει την προσοχή. Επειδή μας αρέσει. Και όχι επειδή ένας άνδρας φόρεσε tuxedo φόρεμα με ουρά ή η Charlize Theron έβαψε τα μαλλιά της. Και λοιπόν; Κρατάω μόνο την ερμηνεία της Lady Gaga, βραβευμένη με Όσκαρ πλέον, λάιβ, με τον Bradley Cooper αμήχανο απέναντι, και μετά δίπλα στο πιάνο, και την συγκινητική αποδοχή του βραβείου. Δεν τα παρατάμε. Αν έχουμε ένα όνειρο, πολεμάμε γι’αυτό. Σε ελεύθερη απόδοση; Mε όλα τα κλισέ; Δεν έχει σημασία πόσες φορές θα πέσεις αλλά πότε και πως θα ξανασηκωθείς. Η Lady Gaga έπεσε. Και φορούσε Alexander McQueen. Aν ξανασηκώθηκε; Φυσικά. Προτού πάει στο καθιερωμένο πάρτι του Vanity Fair, είχε σηκώσει δύο φορές όλους τους θεατές της φετινής απονομής για να την αποθεώσουν. A Star is Born? «I'm falling. In all the good times I find myself. Longing for change. And in the bad times I fear myself.»

ΤΗΕ FAVOURITE. ΚΑΙ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙΑ ΦΑΒΟΡΙ ΓΙΑ ΟΣΚΑΡ

Ο Γιώργος Λάνθιμος διεκδικεί 10 Όσκαρ, κι εμείς δεν έχουμε παρά να εμπνευστούμε από τις ηρωίδες της ταινίας The Favourite για να επιλέξουμε κοσμήματα και ρούχα εποχής που δημιούργησαν τάσεις.

Τα μπαρόκ μαργαριτάρια, μικρά, μεγαλύτερα, πληθωρικά, διακριτικά, αλλάζουν ανάλογα με τον ρόλο και την κορύφωση του σεναρίου. Ήδη από την αφίσα του φιλμ, αλλά και το επίσημο τρέιλερ του φιλμ, είδαμε τις ερμηνείες, τη σκηνοθεσία, τη συνέπεια, μας αρέσει που επικρατεί αναρχία στην εποχή, στιλιστικά και αισθητικά, για να μπορούμε να παίζουμε με ελευθερία στον καθρέφτη.

Έχετε προσέξει τα σκουλαρίκια; Tα περιδέραια; H Βασίλισσα Anne, την οποία, υποδύεται η Olivia Colman, η Lady Sarah, (Rachel Weisz), και η Αbigail, (Εmma Stone), χτίζουν τους ρόλους τους, με ανατρεπτική πολυτέλεια, όπως υπαγορεύει και ο σκηνοθέτης της ταινίας.

Ανάλογα με τα κοσμήματα, φωτίζονται (ή υποφωτίζονται) και τα πρόσωπα των πρωταγωνιστριών. Στις σκηνές μέσα κι έξω από το παλάτι, στον χορό, στη σκοποβολή, οι συμβολισμοί γίνονται ακόμη πιο έντονοι, όταν τα μαργαριτάρια γίνονται από λευκά και κρεμαστά, υπερμεγέθη για τα δεδομένα της εποχής αλλά και γκρι και μαύρα, με ασορτί περιδέραια, για να δούμε ακόμη και πέρλες σε χρυσούς κρίκους.

Κοσμήματα που μικραίνουν και μεγαλώνουν, ανάλογα με τη δημοτικότητα της ηρωίδας. Γιατί ενώ θα νόμιζε κανείς ότι η βασίλισσα δικαιούται να φοράει τα πιο εντυπωσιακά κοσμήματα, η ανατροπή θα γίνει και μέσα από την εικόνα της.

Ευκαιρία λοιπόν να δούμε την ταινία του Γιώργου Λάνθιμου ξανά και ξανά για να ανακαλύψομε τα δικά μας Αγαπημένα. Μαργαριτάρια, που φοριούνται όπως και στο φιλμ, με ασπρόμαυρα ρούχα, χωρίς καμία διάθεση ιστορικής αναβίωσης, κάτι που άλλωστε δεν επιδίωξε και η ενδυματολόγος του φιλμ, Sandy Powell.

Κι αν το Νet-a-porter.com δεν προλαβαίνει να στέλνει παραγγελίες με κλασικά κοσμήματα με πέρλες, οι νύφες έχουν αφήσει τις τιάρες, για αληθινά μαργαριτάρια. Στην ταινία πάντως, μπορεί ακόμη και τα στέμματα να ήταν χειροποίητα, οι πέρλες, ήταν ψεύτικες. Αυτά συμβαίνουν στις ταινίες όμως. Στην πραγματική ζωή καλύτερα να επενδύουμε στην αλήθεια.

ΩΧ Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΟΥ ΛΙΓΟ ΚΡΑΣΙ, ΛΙΓΟ ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΑΙ ΤΟ ...ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ; ΠΟΣΑ ΚΛΙΣΕ ΑΝΤΕΧΟΥΜΕ ΑΚΟΜΗ;

Είδα την καινούργια διαφημιστική καμπάνια για την Ελλάδα. Μόλις διάβασα τον τίτλο, κατάλαβα. Unlock the feeling, δηλαδή, κανένα συναίσθημα. Παρακολούθησα το δίλεπτο σποτ (2.09) για να μείνω με την απορία. Αυτή είναι η Ελλάδα που θέλουμε να προβάλουμε σήμερα στον υπόλοιπο κόσμο; Ήλιος και θάλασσα; Ακρόπολη, Σαντορίνη, Καλαματιανός, Greek Syrtaki, tzatziki, choriatiki και «πιες», «βούτα», «δες»; Μια Ελλάδα για το καλοκαίρι; Eποχιακή; Αυστηρά για τη σεζόν, από τον Ιούνιο, άντε και μέχρι τον Οκτώβριο; Κι αν εστιάζαμε, έτσι για αλλαγή, στον ιατρικό ή τον θρησκευτικό τουρισμό, συνέδρια, αθλητικές διοργανώσεις, 12 μήνες τον χρόνο; H εποχικότητα είναι ντεμοντέ. Και στην Τουρκία έχουν ήλιο και θάλασσα, και στην Κροατία, αλλά και σε νέους, φωτογενείς προορισμούς, όπως είναι το Μπατούμι, στη Γεωργία και το Σότσι, την Ρωσική Ριβιέρα. To Oh My Greece, με κλισέ ακρωνύμιο ΟMG και ανάλογο hashtag, σίγουρα δεν μπορεί να συγκριθεί με το παλιό και αγαπημένο Chosen by the Gods. Η νέα καμπάνια για την Ελλάδα του 2019 παίζει αποκλειστικά με κλισέ: ηλιοβασίλεμα και κόκκινα γένια, ναυαγός τύπου Survivor και πεφταστέρια, ελληνική σημαία και καρπούζι, γλάροι και καϊκια, κρασί, ελιές και ούζο. «Άκου», «φάε», «κοίτα», «έλα», «ξεκλείδωσε το συναίσθημα». Oh my Greece ή Ωχ η Ελλάδα μου;

40 ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΘΕΛΑΜΕ ΝΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΟΝ KARL LAGERFELD

Όταν δεν εμφανίστηκε στην τελευταία επίδειξη τοu οίκου Chanel, τον Ιανουάριο, στο Παρίσι, με τα μαύρα γυαλιά, τα γάντια, την γραβάτα, και το μαύρο τζιν, όλοι το γνώριζαν. Κανείς δεν μιλούσε. Ο Karl είναι άρρωστος… Μέχρι την τελευταία στιγμή έδινε οδηγίες στους συνεργάτες του για την συλλογή Fendi που θα παρουσιαστεί στο Μιλάνο την Πέμπτη. Το τελευταίο …ταγκό στο Παρίσι;

1.     Ήταν εκείνος που έδωσε τον ορισμό της πολυτέλειας στη μόδα.

2.     Σχεδίαζε 14 συλλογές τον χρόνο.

3.     Την είδηση του θανάτου του ανακοίνωσε ο οίκος Chanel.

4.     Το 2015 η Anna Wintour τον βράβευσε για τη συνολική προσφορά του στη μόδα.

5.     Υπήρξε καλλιτεχνικός διευθυντής στη Chanel από το 1983.

6.     Και στον οίκο Fendi από το 1965.

7.     Δεν σταμάτησε ποτέ να σχεδιάζει και για την προσωπική του σειρά.

8.     Μιλούσε Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά και Ιταλικά.

9.     Εκτός από τις συλλογές πρετ-α-πορτέ και υψηλής ραπτικής, έβαζε την υπογραφή του συνεχώς σε νέα πρότζεκτ.

10.  Φανατικές του θαυμάστριες, γυναίκες τόσο διαφορετικές μεταξύ τους, όπως η Rihanna, η Julianne Moore και η Christine Lagarde.

11.  Υπήρξε εργασιομανής. «Οι ιδέες έρχονται την ώρα που δουλεύεις», είχε πει στα 83 του χρόνια, στα παρασκήνια της παρουσίασης του οίκου Fendi.

12.  Υπήρξε και σπουδαίος φωτογράφος.

13.  Όπως και εκδότης.

14.  Αλλά και εμπνευστής της δικής του δίαιτας, το 2002, με το βιβλίο The Karl Lagerdeld Diet να γίνεται ανάρπαστο.

15.  Δημιούργησε τη δική του καρικατούρα, με τη βεντάλια, την πουδραρισμένη αλογοουρά, τα σκούρα γυαλιά ηλίου…

16.  Έπινε με μανία Diet Coke.

17.  Είδε τον εαυτό του να γίνεται κούκλα Barbie και να ξεπουλάει το 2014 μέσα σε μια μέρα.

18.  Τα «παρατσούκλια» του ήταν Kaiser και «μεγαλοφυία», ανάμεσα σε πολλά άλλα.

19.  Του άρεσε να προκαλεί με τις δηλώσεις του, και όχι με τα ρούχα και τα αξεσουάρ που σχεδίαζε.

20.  Όσοι ήθελαν να μειώσουν την αξία του, έλεγαν ότι δεν είναι σχεδιαστής αλλά στυλίστας.

21.  Ο ίδιος αντιδρούσε στην ιδέα ότι η μόδα μπορούσε να αποτελέσει μορφή τέχνης.

22.  Από τις πιο χαρακτηριστικές φράσεις που έχει πει: «Είμαι εξαιρετικά προσγειωμένος. Απλώς όχι σε αυτή τη γη.»

23.  Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά πότε γεννήθηκε. Ήταν το 1938 όπως πίστευε η Coco Chanel ή μήπως το 1933 όπως γράφουν τα περισσότερα βιβλία; O ίδιος πάντως είχε δηλώσει σε συνέντευξη του πως γεννήθηκε το 1935.

24.  Ο μεγαλύτερος του φόβος ήταν να αρχίσει να βαριέται.

25.  Το 2008 γυρίστηκε ντοκιμαντέρ με τίτλο Lagerfeld Confidential.

26.  Το πλήρες ονοματεπώνυμο του ήταν Karl-Otto Lagerfeld.

27.  Είχε δύο αδερφές.

28.  Η μητέρα του είχε μεγάλη επιρροή στο 14χρονο αγόρι που ήθελε να ξεκινήσει το κάπνισμα για να την μιμηθεί. Εκείνη όμως τον είχε αποθαρρύνει, γιατί του είχε πει, πως δεν είχε όμορφα δάχτυλα.

29.  Σε άλλη συνέντευξη του, ο Karl Lagerfeld είχε πει πως όταν η μητέρα του τον ρωτούσε κάτι, έπρεπε να απαντάει γρήγορα, και κάτι αστείο.«Αν σκεφτόμουνα να πω κάτι 20 λεπτά αργότερα, θα με χαστούκιζε», είχε πει.

30.  Βρέθηκε στο Παρίσι όταν ήταν έφηβος.

31.  Δεν έχει σπουδάσει μόδα. Απέσπασε όμως το πρώτο βραβείο σε διαγωνισμό μόδας στα 18 του.

32.  Εργάστηκε στο ατελιέ του Pierre Balmain για πέντε χρόνια.

33.  Και μετά, στους οίκους Κrizia, Ballantyne, Charles Jourdan, Chloe.

34.  Επαναλάνσαρε την γούνα σαν κάτι πιο fun.

35.  Υπήρξε συλλέκτης. Επίπλων, βιβλίων, περιοδικών. Ακόμη και διαμερισμάτων.

36.  Νοσταλγία και συναίσθημα αποτελούσαν άγνωστες λέξεις στην προσωπική του ζωή.

37.  Ζούσε μόνος του, τη γάτα του, την Choupette (με δικό της λογαριασμό στο Instagram). Μέσα σε ένα μυστήριο.

38.  H βιβλιοθήκη του απαριθμεί περισσότερα από 300.000 βιβλία.

39.  Και η ντουλάπα τoυ; Περισσότερα από 1000 λευκά πουκάμισα.

40.  Tον ρωτούσαν συχνά σε συνεντεύξεις πότε σκέφτεται να αποσυρθεί από τη μόδα. Καλύτερα να σταματήσω να αναπνέω, έλεγε ξανά και ξανά.

ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΟΔΑΣ ΜΕ ΕΘΝΙΚ ΠΕΡΙΤΥΛΙΓΜΑ. SEASON FINALE!

https://webtv.ert.gr/ert1/istories-modas/02fev2019-istories-modas/ 

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν η παράδοση. Ελληνική και μη, είναι από τα βασικότερα στοιχεία έμπνευσης για τους σχεδιαστές. Κάπως έτσι γεννήθηκαν μποέμ ιστορίες μόδας, έθνικ συλλογές με φλουριά από ελληνικές φορεσιές, φολκλόρ παιχνίδια μνήμης.

Tο μυαλό των δημιουργών που υπηρετούν τη λαϊκή παράδοση σήμερα, φεύγει μπροστά για να συνδυάσει αρχέγονες φόρμες με σύγχρονα υλικά. Να ντύσει τη σημερινή καθημερινότητα με μια μελλοντική ενόραση που όμως αγαπάει και τιμάει το χθες.

Στη μόδα, οφείλει να έχει κανείς έκτη  αίσθηση. Ειδικά εάν θέλει να φτιάξει πετυχημένες και διαχρονικές έθνικ εικόνες. Να μπορεί να προβλέψει τι θα έχει μεγαλύτερη διάρκεια ζωής από τα υπόλοιπα. Αυτός είναι άγραφος κανόνας. Κάθε τάση που αποθεώνεται προτού ανέβει στην πασαρέλα, είναι γραφτό να πεθάνει γρήγορα.  Ενώ ο,τιδήποτε μας ξενίζει στην αρχή, γεννήθηκε για να μείνει.

Η ελληνική μόδα άργησε πολύ να αγαπήσει οτιδήποτε έθνικ, το εγχώριο φολκλόρ φόντο.  Προτιμούσε πάντα να εμπνέεται από ξένους πολιτισμούς και κουλτούρες. Παλιομοδίτικες εικόνες με ένα κλείσιμο του ματιού στο σήμερα.  Αιθέρια μακριά φορέματα με διαφάνεια, ανατολίτικα στοιχεία, κρόσσια, νέο μποέμ, πολλές αιθέριες και γενναιόδωρες στρώσεις από ύφασμα. Έθνικ ιστορίες μόδας.  Ελληνικές, αυθεντικές, αληθινές. Λουιβιτονέ; Σίγουρα όχι. Made in Hellas, έτσι για αλλαγή.

Ο Βαγγέλης Κύρης, φωτογράφος μόδας με… αιτία, επενδύει στο παρελθόν με σεβασμό. Για να ξεσπάσει δημιουργικά στο σήμερα, με έθνικ φωτογραφίες, έθνικ συναισθήματα, έθνικ εμμονές, κεντητά αντικείμενα τέχνης που… ξανακαινουργιώνουνε!

Ως φωτογράφος μόδας, η Calliope, έχει δημιουργήσει τη δική της διάλεκτο.  Τόσο με τον πολύ ξεχωριστό τρόπο που ντύνεται η ίδια, όσο και με τον τρόπο που εμπνέεται από παιδικές μνήμες. Από την πατρίδα, τη γεμάτη χρώματα Ελλάδα της παράδοσης αλλά και την Ελλάδα που είναι λουσμένη στο φως.

Η Ιωάννα Παπαντωνίου, κάνει μια εφ’όρου ζωής σπουδή στο ένδυμα. Ενδυματολόγος, σκηνογράφος, ιστορικός του ενδύματος και πρόεδρος του Πελοποννησιακού Λαογραφικού Ιδρύματος, δηλώνει πως ακόμη δεν έχει δει μια δυναμική απόδοση της ελληνικής παράδοσης από τους Έλληνες σχεδιαστές.

Ένα σχεδιαστικό δίδυμο, όπως ο Χάρης&Αγγελος, δηλαδή ο Χάρης Χουρμούζης και ο Αγγελος Τάσης, λειτούργησε με αφαίρεση για να δημιουργήσει απόλυτα σύγχρονες εικόνες με συναίσθημα, έμφαση στη λεπτομέρεια, ψυχή.

Η Έλενα Σύρακα, σαν σχεδιάστρια κοσμημάτων που έχει σπουδάσει και σχέδιο μόδας, μπορεί να ακολουθήσει σε βάθος τον πολιτισμό ενός λαού.  Να μελετήσει το πατρόν της παράδοσης, να γεμίσει γνώσεις, εικόνες, επιρροές και μετά να τις ξεχάσει. Για να φτιάξει απόλυτα σημερινά κοσμήματα που αφηγούνται τις δικές τους ιστορίες.

Ο Θύρος Κανελλόπουλος δεν φοβάται τις λέξεις. Σχεδιάζει τσάντες, τις κατασκευάζει, αντιγράφει με άποψη, επενδύει πλέον στην έθνικ διάσταση των αξεσουάρ με κρόσσια ή χωρίς, για να δηλώσει μποέμ και ο ίδιος…

Ο Bill Georgoussis, ένας φωτογράφος που στήνει ιστορίες από τη μια άκρη του κόσμου στην άλλη, σκηνοθετεί μαυρόασπρες εικόνες με χρωματιστή αύρα. Εικόνες με ημερομηνία δημιουργίας αλλά χωρίς ημερομηνία λήξης.