Δεν έχω πάει ποτέ να δω από κοντά, ζωντανά, την υπερπαραγωγή που συνδιάζει ελληνική μουσική και ελληνική μόδα, στην ίδια σκηνή. Θα είμαι ειλικρινής. Δεν με έχουν καλέσει ποτέ και αρνούμαι μάλλον να πληρώσω για να κάνω τη δουλειά μου, να δω δηλαδή και να γράψω. Είδα τις φωτογραφίες, όπως κάθε χρόνο. Και προσπαθώ να καταλάβω τι νόημα έχει όλη αυτή η αποθέωση. Τους μισούς δεν τους γνωρίζω, γιατί δεν πηγαίνω στα μπουζούκια, δεν ξέρω τα πιο περιζήτητα ονόματα της νύχτας, τώρα, τότε, μετά. Γνωρίζω όμως τους σχεδιαστές. Ή τουλάχιστον ορισμένους από αυτούς, ταλαντούχους, εξωστρεφείς, επιδέξιους.
Δεν κατηγορώ κανέναν, κι ούτε αυτή είναι η πρόθεση μου. Αλλά τι σχέση μπορεί να έχει ένας οίκος με σέξι εσώρουχα με σχεδιαστές που γνωρίζουν την ιστορία της μόδας από την καλή και την ανάποδη; Νάρκισσοι στο ίδιο έργο, εγχώρια celebrities που φοράνε ό,τι πιο κιτς υπάρχει, με σκίσιμο, παγιέτα, πλατφόρμα, δανεικό ή δικό τους, γιατί νομίζουν ότι αυτό είναι εκκεντρικό, άρα θα τραβήξει βλέμματα και φλας.
Ναι. Και; Τι άλλο; Αν κατάλαβα καλά υπάρχει ένας κεντρικός παρουσιαστής. Και μια παρουσιάστρια. Που περπατάνε πάνω κάτω στην πασαρέλα, αστειεύονται, αλλάζουν ρούχα. Κι ύστερα Έλληνες σχεδιαστές και σχεδιάστριες, φτιάχνουν ένα κοστούμι, ένα σακάκι, ένα φόρεμα, ένα σετ εσωρούχων, για να φορεθεί από μια τραγουδίστρια, έναν ράπερ, μια ποπ ερμηνεύτρια, μια κυρία στα μπουζούκια, εκείνον (τελικά) που μαζεύει τα πιο πολλά καλάθια (με λουλούδια) στα μπουζούκια…
Μόδα για λουλουδοπόλεμο. Κρίμα. Γιατί εγώ νόμιζα ότι όλοι μαζί προσπαθούμε να μην είναι η μόδα παζάρι για εγχώρια κατανάλωση, πανηγύρι στη διαπασών, ξεκούρδιστη λατέρνα με το άλλοθι της κρίσης και της εμπορικότητας. Νόμιζα πως προσπαθούμε να ξεχάσουμε τις καρτποστάλ με τις μαυροντυμένες γιαγιάδες και τα γαϊδουράκια. Δεν θέλουμε να προβάλουμε άλλο την Ελλάδα σαν χώρα για τσολιάδες, ntolmades, σπασμένα πιάτα, tzatziki, πρετ-α-πορτκλέ…
Κι είναι κι αυτή η εκπομπή με κάτι κυρίες που θάβουν η μία την άλλη για τις στιλιστικές τους επιλογές, πηγαίνουν και ψωνίζουν από κάτι συνοικιακές μπουτίκ με θράσος και επιστρέφουν με ύφος Gisele για να μιλήσουν για «γκέρλι λουκς» και «τρεντς οφ δε σίζον.»
Αϊ ρεστ μάι κέις. Μεθαύριο ξεκινάει και το τετραήμερο μόδας στο Ζάππειο. Athens Xclusive Designers Week, με λίγους παλιούς και δοκιμασμένους (για ασφάλεια και γαλήνη στο βλέμμα), περισσότερους καινούργιους (για ελπίδα), λίγη λάμψη, δανεική απέξω, Dean & Dan Caten με DSQUARED2 αισθητική. Θα βγάλουμε φωτογραφίες, θα συναντηθούμε, θα θυμηθούμε, θα θέλουμε να ξεχάσουμε. Και μετά; Σουρ-βάι-βορ βέβαια. Οτ κουτύρ, αυτή τη φορά. Μέιντ ιν Γκρις. Σπρινγκ Σάμερ 2017.