Αγαπημένος συνθέτης, μινιμαλιστής, μελαγχολικός, φειδωλός σε όλα. Μου ταίριαξε από την πρώτη στιγμή που συναντηθήκαμε. Η μουσική του σε ταξιδεύει, σε χρωματίζει, σε αποπλανεί. Με τα χρόνια, κάθε φορά που ερχόταν ο Michael Nyman στην Ελλάδα, ξανασυναντιόμασταν, στην προ- και μετά- The Piano εποχή, για να εξελίξουμε την κουβέντα μας, με περισσότερες νότες, διέσεις, σίγουρα περισσότερες υφέσεις, σε ένα soundtrack σε εξέλιξη, με γυαλιά ταρταρούγα και υγρό βλέμμα.