Η τελευταία φορά που είδα το Παρίσι...

Είχε τρελό καύσωνα. Αύγουστος στο Παρίσι. Αντί να πάμε στα ελληνικά νησιά, είχαμε αποφασίσει να κάνουμε κατάληψη στο σπίτι αγαπημένης φίλης, να γεμίσουμε το ψυγείο της με γαλλικά τυριά και λιχουδιές, από τη λαϊκή αγορά κυρίως της γειτονιάς, και να περπατήσουμε ατέλειωτα χιλιόμετρα στην πόλη που τόσο αγαπάμε χρόνια τώρα και δεν σταματάμε να ανακαλύπτουμε. Αυτός ο Αύγουστος όμως ήταν διαφορετικός. Με ένα μπουκάλι νερό στο χέρι, δροσερά ρούχα, πιασμένα μαλλιά και έξυπνες αποδράσεις, βρεθήκαμε μαζί με Γάλλους και τουρίστες, να τρέχουμε σε συντριβάνια, πισίνες, πάρκα, εστιατόρια με κλιματισμό και πολυκαταστήματα. Η συγκεκριμένη εικόνα, με φόντο τον Πύργο του Αϊφελ, θα μπορούσε να είναι φθινοπωρινή. Αλλά δεν θα ήταν αληθινή. Αν την αφήναμε στον χρόνο εκεί, θα είχε λιώσει ή ακόμη καλύτερα καεί. Την επόμενη φορά θα της βάλουμε αντιηλιακό και καπέλο.