Ημουν κι εγώ εκεί. Στο press preview της συλλογής της Isabel Marant για το H&M. Στην Αθήνα. Τι μπορώ να πω ύστερα από τα αποκαλυπτήρια; Παρακαλώ κορίτσια μην κλαίτε. Γιατί τόση υστερία;

Νομίζω ότι μετά τον Martin Margiela, τους Viktor&Rolf, τον οίκο Marni, τους Comme des Garcons, η αναμέτρηση με τις κρεμάστρες και τα ράφια είναι εκτός ελέγχου. Σε όλες τις μητροπόλεις της μόδας. Εγώ αγοράζω ρούχα και αξεσουάρ για συλλεκτικούς λόγους. Και χαίρομαι γι'αυτό. Αλλά ήταν η πρώτη ίσως φορά που ένιωσα αμηχανία. Στην Αθήνα της κρίσης. Να φοβάμαι για τη ζωή μου, μην με ποδοπατήσουν, στην κυριολεξία, για ένα ζευγάρι σουέντ μπότες με κρόσσια, αξίας 200 ευρώ ή για μια ασπρόμαυρη ζακέτα, ένα διάφανο έθνικ φόρεμα, το τοπ που φορούσε η Αλεκ Γουέκ. Η Isabel τι λέει για όλα αυτά; Τρίβει τα μουστάκια της. Οπως και οι Σουηδοί. Που ό,τι αγγίζουν γίνεται χρυσός. Το φόρεμα πάντως δεν το πήρα.

Αγόρασα τη λευκή tribal μπλούζα που φορούσε στο πάρτι στο Παρίσι η Τζένιφερ Λόρενς. Πήρα και το φόρεμα της Μίλλα σε τοπ. Και το φόρεσα ήδη. Σε εγκαίνια της γκαλερί Ζουμπουλάκη. Με μαύρο σακάκι και τον φόβο μήπως φοράει και άλλη φιλότεχνη και φαν της μόδας το τοπ της Μίλα. Για τέτοια είμαστε;