-Ποια είναι η εικόνα που έχετε για την απόλυτη ευτυχία στην πασαρέλα; Στη ζωή;
-Η ευτυχία είναι πολύ ιδιαίτερη έννοια. Για μένα, κρατάει στιγμές και το κλισέ του όταν βγαίνω στην πασαρέλα δεν με αντιπροσωπεύει. Πίσω σε όλο τον χαμό και στο τρέξιμο, να κλέβω ματιές στο μόνιτορ και να βλέπω τα ρούχα μου στην πασαρέλα. Όσο για την ζωή, κρατάω πάλι την ίδια στάση. Ότι δηλαδή είναι στιγμές, όπως το παγωτό το καλοκαίρι, μετά το μπάνιο στην θάλασσα, όσο κάθομαι στην σκιά στο μπαλκόνι του εξοχικού μου.
-Τι σας βοηθάει να ξυπνάτε το πρωί; Tι νοσταλγείτε περισσότερο;
-Κάθε πρωί ξυπνάω αργοπορημένος, οπότε κάνω πέρα την ρεαλιστική απάντηση, «το ξυπνητήρι» και θα μιλήσω για την ανάγκη μου στην εξερεύνηση. Μου αρέσει να μην ξέρω τι με περιμένει, μου αρέσουν οι προκλήσεις, η μοναδικότητα κάθε μέρας που δεν θα πετάξω στα σκουπίδια. Νοσταλγία, μία πολύ αγαπημένη μου λέξη. Με χαρακτηρίζω νοσταλγικό, η νοσταλγία είναι γλυκόπικρη, σαν την κάθε μας μέρα. Νοσταλγώ το χθες, σε βαθμό να μην με θλίβει αλλά να με κάνει καλύτερο και να μαθαίνω να εξελίσσομαι, να γίνομαι καλύτερος. Κάθε χειμώνα νοσταλγώ το καλοκαίρι και το ανάποδο.
-Πότε ήταν η τελευταία φορά που γελάσατε με την καρδιά σας; Πότε κλάψατε για τελευταία φορά;
-Γελάω πολύ, πάρα πολύ. Συνήθως με περιστατικά, όχι με αστεία. Μισώ τα ανέκδοτα. Γελάω με την παρέα μου σχεδόν κάθε μέρα, είμαστε σε διαρκή επικοινωνία. Τελευταία φορά ήταν πριν ένα λεπτό μιλώντας στο ομαδικό μήνυμα μας στο Facebook, σε σημείο να τρέξουν δάκρυα. Ξεσπάω όταν κλαίω, νομίζω ήταν πριν αρκετό καιρό λόγω δουλειάς.
-Το βασικό σας ελάττωμα; Kαι προτέρημα; Τι ορίζετε ως ταλέντο σας;
-Βασικότερο μου ελάττωμα είναι ότι γκρινιάζω, σχεδόν για τα πάντα, ανεξαρτήτως ώρας και μέρους. Προτέρημα μου είναι ότι είμαι υπομονετικός. Ταλέντο μου είναι η δημιουργία. Σχεδιάζω ρούχα, γράφω, ζωγραφίζω, μαγειρεύω. Ό,τι έχει να κάνει με υλοποίηση ιδέας μου και πειραματισμού γύρω από τις τέχνες κάθε είδους.
-Με ποια ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεστε;
-Χωρίς καμία σκέψη, με την στάση ζωής της Frida Kahlo, μία καλλιτέχνιδας με φαίνεσθαι και είναι. Δυνατή προσωπικότητα που έμεινε στην ιστορία για το έργο, την εικόνα και το πάθος της για την τέχνη και την ζωή, όσο δύσκολη κι αν ήταν για αυτή.
-Αγαπημένος συγγραφέας, σχεδιαστής μόδας, μουσικός; Γι'αυτή τη συλλογή τουλάχιστον;
-Διαβάζω πολύ και είναι δύσκολη ερώτηση, αλλα θα επιλέξω ποίηση και Μαρία Πολυδούρη. Σχεδιαστή μόδας, λίγο πιο δύσκολο, αλλά Tom Ford. Αγαπημένη μουσικός, χωρίς δεύτερη σκέψη, Florence Welch.
-Για τι μετανιώνετε περισσότερο; Τι θα κάνατε από την αρχή; Ποιο είναι το πιο εξωφρενικό πράγμα που έχετε κάνει μέχρι σήμερα;
-Μετανιώνω για ευκαιρίες που είχα, δεν είδα και έτρεξαν μακριά, και το κατάλαβα αρκετά αργά. Από την αρχή θα έκανα σπουδές, λατρεύω την γνώση, το διάβασμα και ό,τι πάει πακέτο. Εξωφρενικές καταστάσεις ζω κάθε μέρα, σουρεάλ, χωρίς να αφορούν εμένα άμεσα αλλά αλήθεια μου είναι πολύ δύσκολο να διαλέξω.
-Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας;
-Έχω πολύ χαζούς φόβους. Θα έλεγα την εντομοφοβία αλλά νομίζω περισσότερο φοβάμαι τους κλειστούς χώρους, με βάση πάντα τον εγκλωβισμό μου μέσα σε αυτούς.
-Το αγαπημένο σας απόφθεγμα; Μια φράση που επαναλαμβάνετε διαρκώς σαν φιλοσοφία ζωής; Η καλύτερη συμβουλή που σας έχουν δώσει;
-«Η τύχη και η ψυχική διάθεση κυβερνούν τον κόσμο», είχε πει ο François de La Rochefoucauld. Αγαπάω την αισιοδοξία στον άνθρωπο και πιστεύω ότι η ψυχική διάθεση έχει να κάνει άμεσα με την τύχη του καθένα. Σε αντίθεση με το αγαπημένο μου, κάθε μέρα επαναλαμβάνω το ρητό του Νομπελίστα Andre Gide, «Ο φόβος μη γελοιοποιηθείς είναι δειλία», θυμίζοντας μου να είμαι πάντα ο εαυτός μου χωρίς να φοβάμαι κριτικές και γνώμες, αρκεί για μένα να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ και να μην αλλοιώνομαι με βάση την κριτική διάθεση κανενός. Την καλύτερη συμβουλή την έχω πάρει απο τη μητέρα μου. Μέχρι σήμερα μου το λέει: «Να είσαι πάντα ευγενικός, ακόμα και τα χειρότερα λόγια μπορούν να ειπωθούν με τον καλύτερο τρόπο».
-Τίτλος συλλογής; Αν ήταν ταινία; Αν ήταν τραγούδι; Αν ήταν χρώμα; Φαγητό; Δεκαετία; Κι έναν τίτλο για το πρωτοσέλιδο των Sandy Times παρακαλώ (σαν κριτική της κολεξιόν).
-Ο τίτλος της συλλογής μου είναι «Rabbit Heart». Αν ήταν ταινία θα ήταν η «Alice in Strange Land» του Jan Svankmajer. Aν ήταν τραγούδι θα ήταν το «Howl» των Florence and the Machine. Αν ήταν χρώμα θα ήταν μπορντό. Αν ήταν φαγητό θα ήταν tartare de boeuf. Αν ήταν δεκαετία θα ήταν 20s. Ο τίτλος που θα έβαζα θα ήταν «Lion with a Rabbit Heart».
* Ο Leon είναι σχεδιαστής μόδας. Συμμετέχει στη 17η Athens Xclusive Designers Week στο διαγωνισμό New Designers Awards. Παρουσιάζει τη νέα του συλλογή, την Κυριακή 29 Μαρτίου, στις 7.30 το απόγευμα, στο Συνεδριακό Κέντρο του Μεγάρου Εθνικής Ασφαλιστικής.