Μητέρα είναι... η καλή νεράιδα. Η γυναίκα που ξενυχτά και λαχταρά πριν καν σε φέρει στον κόσμο.

Η αγκαλιά σου. Η ασφάλεια σου. Η συντροφιά σου.

Η φωλιά σου όταν όλα γκρεμίζονται.

Μαμά είναι... η καλύτερη μαγείρισσα στον κόσμο.

Η πιο γρήγορη ξεματιάστρα.

Ο προσωπικός σου σύμβουλος.

Ο άνθρωπος που θα σε καταλάβει και στα πιο παράλογα σου.

Μάνα είναι... η Ελληνίδα μάνα με τα τάπερ. Στην παραλία, στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο, στην ...κατάψυξη. Που πλένει, σιδερώνει, μαγειρεύει για το ...παιδί κι όταν το «παιδί» είναι 50 και κάτι.

Η δική μου μαμά πάντως είναι η καλύτερη μαμά στον κόσμο. Έχω και αποδείξεις. Είναι όμορφη, υπερκινητική, άνθρωπος-ορχήστρα, δραστήρια, doer, ανήσυχη, δοτική, γενναιόδωρη, ταλαντούχα, επίμονη, πεισματάρα, δυναμική, ευαίσθητη, μοντέρνα, η bff μου τότε, τώρα, πάντα.

Φτιάχνει την ωραιότερη πάστα-φλόρα, τον πιο σοκολατένιο κορμό, τα ωραιότερα λαζάνια. Ξέρει να ακούει και να βρίσκει λύσεις. Είναι διακριτική και επίμονη μαζί. Μαγειρεύει, είναι η καλύτερη γιαγιά, διαβάζει τα παιδιά, είναι babysitter, γυμνάζεται, γράφει, ασχολείται με την κηπουρική, οργανώνει μουσικές βραδιές με φίλους, παθιάζεται όταν παίζει μπιρίμπα, είναι η καλύτερη φίλη που μπορείς να έχεις. Και αυστηρός κριτής μαζί.

Η μαμά μου γιορτάζει 365 μερες τον χρονο και αύριο. Μαμά σου στέλνω 365 λευκά τριαντάφυλλα που τόσο σου αρέσουν, μαζί με 365 φιλιά και 365 ευχαριστώ. Που είσαι η μαμά μου. Και μου έμαθες να αγαπάω με χέρια και καρδιά ανοιχτά. Κι ας μην έμαθα ποτέ να μαγειρεύω...