Δεν θυμάμαι ποια ήταν η πρώτη επίδειξη μόδας που πήγα. Θυμάμαι ότι σίγουρα δεν υπήρχαν κινητά τηλέφωνα, stories, live αναμετάδοση, likes και selfies. Λουκία, Ορσαλία Παρθένη, Γιώργος Ελευθεριάδης, Deux Hommes, Δάφνη Βαλέντε, Δημήτρης Ντάσσιος, Χάρης&Άγγελος, Mi-Ro, Βασίλης Ζούλιας… Και, Vivienne Westwood, John Galliano, Alexander McQueen, Tom Ford for Gucci, Dior, Chanel, Louis Vuitton, Yohji Yamamoto… Τη στιγμή που σήμερα όλοι στρέφονται με το κινητό τους στην πασαρέλα για να καταγράψουν τη στιγμή, και να γίνουν μάρτυρες, ντοκιμενταρίστες, πρωταγωνιστές, με τη φιλοσοφία ήμουν-κι-εγώ-εκεί, μου αρέσει να παραμένω ρετρό, ρομαντική και να κρατάω πάντα ένα σημειωματάριο για να συγκρατώ τα πρώτα μου συναισθήματα, να ζωγραφίζω εικόνες, να γράφω λέξεις-κλειδιά-συνειρμούς, να σημειώνω ατάκες από ενθουσιώδεις και μη θεατές, να φτιάχνω τη δική μου ιστορία μόδας. Και τώρα που ολοκληρώνονται οι επίσημες Εβδομάδες στις Μητροπόλεις της Μόδας, με τόσα βίντεο στο Ιnstagram, από editors, μοντέλα, σχεδιαστές, νιώθεις σα να βλέπεις το καλοκαίρι του 2020 ήδη στη ντουλάπα σου. Προσωπικά, το φοράω κιόλας.