Είδα την καινούργια διαφημιστική καμπάνια για την Ελλάδα. Μόλις διάβασα τον τίτλο, κατάλαβα. Unlock the feeling, δηλαδή, κανένα συναίσθημα. Παρακολούθησα το δίλεπτο σποτ (2.09) για να μείνω με την απορία. Αυτή είναι η Ελλάδα που θέλουμε να προβάλουμε σήμερα στον υπόλοιπο κόσμο; Ήλιος και θάλασσα; Ακρόπολη, Σαντορίνη, Καλαματιανός, Greek Syrtaki, tzatziki, choriatiki και «πιες», «βούτα», «δες»; Μια Ελλάδα για το καλοκαίρι; Eποχιακή; Αυστηρά για τη σεζόν, από τον Ιούνιο, άντε και μέχρι τον Οκτώβριο; Κι αν εστιάζαμε, έτσι για αλλαγή, στον ιατρικό ή τον θρησκευτικό τουρισμό, συνέδρια, αθλητικές διοργανώσεις, 12 μήνες τον χρόνο; H εποχικότητα είναι ντεμοντέ. Και στην Τουρκία έχουν ήλιο και θάλασσα, και στην Κροατία, αλλά και σε νέους, φωτογενείς προορισμούς, όπως είναι το Μπατούμι, στη Γεωργία και το Σότσι, την Ρωσική Ριβιέρα. To Oh My Greece, με κλισέ ακρωνύμιο ΟMG και ανάλογο hashtag, σίγουρα δεν μπορεί να συγκριθεί με το παλιό και αγαπημένο Chosen by the Gods. Η νέα καμπάνια για την Ελλάδα του 2019 παίζει αποκλειστικά με κλισέ: ηλιοβασίλεμα και κόκκινα γένια, ναυαγός τύπου Survivor και πεφταστέρια, ελληνική σημαία και καρπούζι, γλάροι και καϊκια, κρασί, ελιές και ούζο. «Άκου», «φάε», «κοίτα», «έλα», «ξεκλείδωσε το συναίσθημα». Oh my Greece ή Ωχ η Ελλάδα μου;