Δώδεκα ημέρες (και νύχτες) στο Παρίσι. Δώδεκα εικόνες. Δώδεκα στιγμές. Δώδεκα αφορμές για να (ξανα)αγαπήσουμε μια πόλη που δεν κοιμάται, ξενυχτάει, μαγειρεύει, ερωτεύεται, κακομαθαίνει, φωτίζει, φροντίζει, γυαλίζει, λάμπει, δεν είναι ποτέ ίδια. Bρεθήκαμε στο Παρίσι, παραμονή Πρωτοχρονιάς, λίγο πριν από το ξημέρωμα του 2014. Για να παραμείνουμε και όταν τα φώτα σταμάτησαν να αναβοσβήνουν, να βρούμε τους ρυθμούς της καθημερινότητας, να μπούμε στο Λούβρο σε λιγότερο από 7 λεπτά, να βρεθούμε στον κήπο της Φρίντα Κάλο, να οδηγήσουμε (σχεδόν) αληθινό τρένο στο μετρό, να περπατήσουμε πολύ, να φάμε περισσότερο, να τραγουδήσουμε στη βροχή, να αγοράσουμε vintage rollers, να βρούμε καταφύγιο στο Mama Shelter, να φάμε γλυκά με στέμμα ή χωρίς, να φτιάξουμε το δικό μας σούσι, να ανταλλάξουμε ευχές μέσα σε ένα καπέλο, να γνωρίσουμε τους ήρωες της Pixar από κοντά, να παίξουμε ποδοσφαιράκι με πάθος, να κυνηγήσουμε παγόνια, να φάμε μακαρόν φυστίκι, να ψωνίσουμε φρούτα με μυρωδιά παιδικών χρόνων από τη λαϊκή, να μαζέψουμε κάστανα στο δάσος της Βουλόνης, να ζήσουμε το ξεκίνημα των εκπτώσεων με ουρές παντού, να ξεχάσουμε για λίγο την κρίση και να την ξαναθυμηθούμε με την προσγείωση. Αθήνα-Παρίσι-Αθήνα. I'd rather be flying.
1. Γιατί η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται... Όλα τα πρωινά του κόσμου. Δεν υπήρχε μέρα που να μην πέρασα, έστω και μια φορά, από τον φούρνο της γειτονιάς.
2. Centre Pompidou. Όσες φορές αντέξεις. Τι ομορφιά, μέσα κι έξω, πόσο ωραία νιώθεις κάθε φορά που πλησιάζεις την τέχνη εντός, εκτός, τριγύρω.
3. Τα πουλιά πεθαίνουν τραγουδώντας. Και τρώγοντας. Η συγκεκριμένη σκηνή απαθανατίστηκε παραμονή Πρωτοχρονιάς και για κάποιο λόγο κόλλησα, και έβγαλα μια σειρά από φωτογραφίες.
4. Το κυνήγι του κρυμένου θησαυρού... Βρίσκομαι μέσα στο Apple Store, με τους πάντα εξυπηρετικούς πωλητές με τις κόκκινες μπλούζες, στην Opera, σε ένα αυθεντικό θησαυροφυλάκιο τραπέζης, έργο τέχνης, ή μάλλον μνημείο.
5. Oι μέρες ήταν πάντα συννεφιασμένες, για να μην χρειάζονται φίλτρο οι φωτογραφίες των τουριστών, για να μοιάζουν πιο νουάρ, πιο ατμοσφαιρικές. Η σκηνοθεσία είναι το μόνο που αλλάζει.
6. Πόσα λουκέτα χρειάζεσαι για να κλειδώσεις την αγάπη; Έναν μεγάλο έρωτα; Έναν μικρότερο; Πόσα κλειδιά και πόσα αντικλείδια θα χρειαστεί κανείς για να την ξεκλειδώσει; Τι λουκέτο να διαλέξω; Aσημένιο ή χρυσό;
7. Στάση για κρέπα, ζεστή σοκολάτα, αβγά τηγανητά με πατάτες. Αλλά και παγωτό σοκολάτα Berthillon. Με παλιομοδίτικο μπισκότο.
8. Πιο σκούρα σοκολάτα δεν γίνεται. Στο Παρίσι οι γεύσεις αποκτούν χρώμα, ξυπνούν μνήμες, δημιουργούν και ενοχές.
9. Ένα βροχερό απόγευμα, σε μια βόλτα με το αυτοκίνητο, ανακαλύψαμε για μια ακόμη φορά το ζωντανό σκηνικό, όχι πλέον σαν τουρίστες αλλά σαν κάτοικοι της πόλης.
10. Με ή χωρίς εκπτώσεις, η εμπειρία του shopping στο Παρίσι προκαλεί ταχυπαλμία, όπου κι αν βρίσκεσαι. Μέσα κι έξω από τις βιτρίνες, αν και πάντοτε οι καλύτερες διευθύνσεις είναι αυτές που δεν φαίνονται ούτε μέσα στην καταιγίδα.
11. Η πόλη αλλάζει τον χειμώνα, το καλοκαίρι, το φθινόπωρο, την άνοιξη. Το Παρίσι μέσα στον χειμώνα γίνεται γλυκός πειρασμός στην κατάψυξη.
12. Σπίτι. Ευτυχία. Ώρα για πάρτι. Το παιχνίδι με τις λέξεις δεν σταματά. Ειδικά όταν φωτίζεται, η φαντασία προκαλεί συνειρμούς που μας φτιάχνει ακόμη περισσότερο τη διάθεση. Διαλέγω την ευτυχία.